طبقه بندی ساختار بازی:
بازی با شی(object play)
بازی های رابطه ای(relational play)
بازی های کارکردی(functional play)
بازی های سمبولیک(symbolic play)
بازی های حسی-حرکتی(sensorimotor play)
بازی های اجتماعی(social play)
Object play
استفاده از اشیا در نوزادی آغاز میشود(دستکاری اشیا).که شامل به دهان بردن،نگه داشتن،کشیدن،انداختن،کوبیدن،تکان دادن و سایر انواع دستکاری است.
در مقابله شدن با شی جدید این رفتار تکرار میشود.که هدف درک جزئیات حسی و عملکرد شی است.
تفاوت بازی با شی در کودکان با اوتیسم و همتایان عادی:
1.مدت و سطح بازی با اشیا نوزادان 9تا12ماه بین گروه های مختلف تفاوتی ندارد.
2.تفاوت در بازی شی در کودکان با اتیسم بعد از 1سالگی تشخیص داده می شود.
3.کودکان با اتیسم نسبت به همتایان عادی مدت زمان بیشتری را به دستکاری اشیا می پردازند.
4.کودکان اتیسم به شیوه غیر طبیعی وسایل را دستکاری می کنند.
5.از وسایل استفاده محدودی می کنند.(تعداد وسایل اندک،علاقه به وسایلی خاص،استفاده یکسان از وسایل)
6.علاقه به اجزا وسایل مانند چرخ ماشین.
7.استفاده از وسایل برای تحریک خود به جای کشف ویژگی های آن(نزدیک کردن هواپیما به چشم و چرخاندن پروانه آن).
8.تعاملات منفی با اسباب بازی ها،پرتاب کردن آن ها گوشه و کنار اتاق.
Relational play
آغاز آن در 9ماهگی است.
اشیا را به شیوه غیرعملکردی با هم ترکیب می کند.مانند:کوبیدن دو شی به هم،کشف ویژگی ها وارتباط اشیا.
شیوه های پیچیده تر مانند:قرار دادن اشیا توی یک ظرف،جداکردن اجزای اشیا،نخ ،مهره و پازل.
تفاوت بازی relationalدر کودکان با اتیسم و همتایان عادی:
1.نسبت به همتایان خود بیشتر در بازی های رابطه ای شی در گیر می شوند.
2.تکراری و غیر قابل انعطاف(همیشه اشیا را پشت سر هم ردیف میکند،بجای این که سایر ارتباطات اشیا را کشف کنند.)
3.رفتار های خودتحریکی مانعی برای بازی است.
4.بیشترین توانایی را درچیدن پازل و بازی های ساختنی(لگو،خمیربازی)دارند.
5.بسیاری از بزرگسالان با اتیسم،در فعالیت هایی خبره میشوند که بر پایه مهارت های ارتباط اشیا مانند مهندسی و هنر است.
Functional play
در حدود 9تا12ماهگی ایجاد می شود. ودر 15 ماهگی غالب می شود.
به عنوان بازی های presymbolicهم شناخته میشود.
کودک از اشیا استفاده درست و واقعی میکند.مثلا:از قاشق برای غذا خوردن استفاده میکند.
بازی های کارکردی یک جز اجتماعی به بازی با شی اضافه میکند.(استفاده از وسایل به شیوه ای که در جامعه استفاده میشود.)
تفاوت بازی functionalدر کودکان با اتیسم و همتایان عادی:
بازی های کارکردی کودکان با اتیسم پیچیدگی،تنوع و یکپارچگی کمتری دارد(بازی های یک مرحله ای با یک شی)
Symbolic play
در24ماهگی درکودکان عادی نمود پیدا میکند.
از وسایل و اشیا به عنوان سمبول استفاده میکنند.
تقلید و داستان سازی،نمایش بازی کردن از ویژگی های بازی های سمبولیک است.مانند:استفاده از یک لگو بعنوان تلفن،بازی نقش دکتر.
تبدیل بازی های سمبولیک به فانتزی در بزرگسالی.
تفاوت بازی symbolicدر کودکان با اتیسم و همتایان عادی:
1.کمتر از همتایان عادی در بازی های سمبولیک درگیر میشوند.
2.بازی های سمبولیک آنها خلاقیت،سمبول سازی،و پیچیدگی کمی دارد.
3.بازی های سمبولیک این کودکان با مدل سازی(modling)بهبود می یابد.هر چند که به سطح همتایان عادی نمی رسد.
Sensorimotor play
بازی های حسی-حرکتی یا بازی های فیزیکی ممکن است شامل دستکاری اشیا و ارتباطات واقعی و سمبولیک باشد یا نباشد.در این بازی ها الزامی برای استفاده از اشیا نیست.
در 2سال اول زندگی نمود می یابد.
این بازی ها شامل تعامل فیزیکی با محیط به هدف لذت بردن است.
شنا کردن،رقصیدن ،دویدن و…برخی از انواع بازی های حسی-حرکتی هستند.
تفاوت بازی sensorimotorدر کودکان با اتیسم و همتایان عادی:
1.بازی های حسی-حرکتی را به سایر انواع بازی ها ترجیح می دهند.
2.هرچند که به نسبت همتایان عادی کمتردر این نوع بازی ها در گیر میشوند.
Social play
اولین رشد اجتماعی کودکان با بزرگسالان است،سپس با همسالان.
رشد این نوع بازی به این صورت است:
در بدو تولد:عمل ها و عکس العمل ها
6-12ماهگی:دالی بازی
اواخر سال اول:انجام اعمالی که عکس العمل بزرگسالان را به همراه دارد،مانند:گذاشتن کفش روی سر،صدا در آوردن.
تفاوت بازیsocial درکودکان با اتیسم و همتایان عادی:
1.بازی های اجتماعی نسبت به همتایان عادی کمتر روی میدهد.
2.رشد و پیچیدگی بازی های اجتماعی به توانایی های شناختی و زبانی وابسته است که در این کودکان دچار نقصان است.