لکنت کاذب

لکنت داوطلبانه / لکنت کاذب :

 

لکنت کاذب می تواند شامل یک نوع ناروایی راحت مثلا تکرار آسان ” م م مثل این ” ، کشیده گویی مختصر ” ممثل این ” و دیگر تغییراتی که به کودک کمک می کند که لحظه لکنت را آسان تر و با تنس کمتر ادامه دهد می شود.

بسیاری از افراد دارای لکنت دریافته اند که وارد کردن لکنت آسان در گفتارشان به آنها برای کاهش یا به حداقل رساندن تنسی که ممکن است منجر به لکنت شدید تر و با تنس بیشتر شود کمک می کند.

وقتی لکنت کاذب به این صورت استفاده شود می تواند به عنوان ابزاری برای کمک به مراجع برای کاهش ترس او از لکنت در یک موقعیت خاص به کار رود.

 

کودکان می توانند تشخیص دهند

وقتی آنها روی هدفی که تحت کنترل خودشان است لکنت می کنند این عمل به آنها در کاهش ترس از لحظه لکنت کمک می کند. ما می توانیم از طرح ها و نقاشی ها برای افزایش درک کودکان برای اینکه چه موقع و چگونه از این راهکارها استفاده کنند کمک کنیم.

بازنمود های بینایی، منطق روش های لکنت ارادی را عینی تر جلوه می دهد.

گاهی اوقات وقتی لکنت ارادی برای مراجعان توضیح داده می شود آنها فکر می کنند که ما از سیاره دیگری آمده ایم!.

اگر ما می خواهیم آنها از این شیوه یا هر راهکاری که ترس آنها را از لکنت کاهش می دهد بهره ببرند بایستی مطمئن شویم که آنها منطق استفاده از این شیوه را متوجه شده اند.

تشریح کردن منطق استفاده از لکنت ارادی برای والدین نیز به منظور پذیرش تجربیات مثبتی که این شیوه می تواند برای کودکانشان در رابطه با اهداف مربوط به لکنت داشته باشد کمک کننده است.

 

توجه داشته باشیم در ابتدای لکنت ارادی بایستی در محیط درمانی ساکت و راحتی انجام شود. و وقتی که مراجعان برای اولین بار از لکنت کردن ارادی استفاده می کنند حمایت و تشویق کافی را دریافت نمایند.

 

 استفاده از لکنت کردن ارادی و تعدیل کردن تنس در گفتار برای کودکان آسان نیست.

برای دستیابی به این اهداف باید به کودک کمک کرد . در این راستا درمانگر باید نسبت به لکنت کردن حساسیت زدایی شود. و همراه با مراجع وارد موقعیت های روزمره و تمرینی گردد.

درمانگرانی که علاقه مند به کارگیری لکنت کاذب هستند . نسبت به درمانگرانی که این راهکار را به کار نمی برند دارای برتری قابل توجهی هستند. به علاوه افزایش اعتماد بین درمانگر و مراجع با این کار می تواند باعث بهبود نگرش کودک و کمک به او در جهت مدیریت کردن تنس شود.

 

جمع بندی

کودکان می توانند یاد بگیرند چگونه لکنتشان را تغییر داده و اصلاح کنند. ابطال ، رهایی ، آماده سازی و لکنت ارادی می تواند تنس و حساسیت همراه با لکنت را به حداقل رسانده . و باعث بهبود نگرش جهت برقراری ارتباط شود. همچنین باعث به حداقل رساندن روش های جبرانی و اجتنابی می شوند. و در جهت ارتقای روانی گفتار کمک می کنند.

اگرچه کودک با استفاده از روش های درمانی اصلاح لکنت روانیش افزایش می یابد. اما هنوز روانش به طور مستقیم مورد هدف قرار داده نشده است. و برای دستیابی به روانی بالاتر گفتار نیاز به استفاده از شیوه های دیگری است.

 

لینک های مرتبط با ” لکنت کاذب ” :

انواع روش های درمانی لکنت زبان

ابزار اصلاح لکنت : ابطال

ابزار اصلاح لکنت : رهایی

ابزار اصلاح لکنت : آماده سازی

با ما در ارتباط باشید در :

Instagram

Telegram

ابزار اصلاح لکنت:آماده سازی

ابزار اصلاح لکنت

سال های متمادی ، درمانگران و افراد دارای لکنت به روش های اصلاح لکنت ون رایپر متکی بودند.

 

ابزار های اصلاح لکنت

ابطال ( حذف ، کنسل کردن ، اصلاح بعد از وقفه )

رهایی ( خروج آسان ، اصلاح حین وقفه )

آماده سازی ( ورود آسان ، اصلاح قبل از وقفه )

 

این راهکارهای اصلاح لکنت برای کمک به کاهش تنس سا تقلای افراد دارای لکنت هنگام صحبت کردن ، طراحی شده اند. در واقع این روش ها نه تنها به افراد کمک می کنند . که راحت تر صحبت کنند. بلکه به آنها کمک می کنند تا مهارت مانیتورینگ و نظارت بر خود را بهبود بخشیده . و به توانایی خود در مدیریت لکنت پی ببرند.

و از همه مهمتر راهکارهایی هستند که به افراد دارای لکنت در زندگی کمک می کنند. تا بعد از اتمام درمان به صورت دراز مدت بتوانند با موقعیت های جدید روبرو شوند.

 

آماده سازی یا ورود آسان

سومین شیوه ون رایپر شامل مجموعه ای از شیوه های اصلاح لکنت است . که برای آماده یازی قبل از کلمه ای که ممکن است روی آن لکنت واقع شود استفاده می شود. به دلیل اینکه این نام برای مراجعان به خصوص کم سن و سال گیج کننده است می توان آن را ” ورود آسان ” نامید.

اهداف شیوه ورود آسان / آماده سازی

اهداف این روش عبارت اند از :

پیشگیری از تنس بدنی :

آماده سازی شامل پیشگیری از وقوع تنس در مکانیسم گفتار در زمانی که فرد احساس می کند دچار لکنت می شود.

حفظ احساس کنترل

آماده سازی به فرد در حفظ احساس کنترل در جلوگیری از وقوع لکنت کمک می کند. تا اینکه صبر کند لکنت آغاز شود ( رهایی ) . یا پایان یابد ( ابطال ) . در اصل ، آماده سازی شبیه شروع آسان است.

 

برخلاف شروع آسان که در ابتدای یک عبارت استفاده می شود. آماده سازی / ورود آسان در ابتدای یک کلمه وقتی که مراجع احساس می کند یا فکر می کند احتمال دارد لکنت اتفاق بیفتد، استفاده می شود.

هردو شیوه در ظاهر ویژگی های مشابه دارند. در واقع تفاوت آنها در چگونگی احساس کردن و زمان استفاده کردن از آنها است. وقتی که فردی از آماده سازی برای تغییر لکنت استفاده می کند. تنس را قبل از اینکه فکر کند ممکن است لکنت اتفاق بیفتد کاهش می دهد. بنابراین در اینجا احساسی که وجود دارد حفظ حس کنترل در زمان شکل گیری تنس است . اما وقتی او از شروع آسان استفاده می کند . به عبارت دیگر برای افزایش روانی از طریق کنترل شکل گیری تنس در اولین مکان تلاش می کند.

نکته اساسی این است که مراجعان بفهمند شیوه ها را چه زمانی و چگونه به کار گیرند. یکی از نوجوانان به این شیوه حمله بازدارنده می گفت. زیرا این شیوه فرصتی برای به دست آوردن کنترل روی لحظه لکنت قبل از اینکه لکنت از کنترل خارج شود می باشد.

 

فرایند اجرای شیوه ورود آسان / آماده سازی :

دو گام در استفاده از آماده سازی وجود دارد.

• کودک بدون استفاده از هرچ کدام از شیوه های تغییر لکنت شروع به صحبت کردن می کند. تا اینکه او فکر یا احساس کند که در حال ورود به کلمه ای است که ممکن است در آن لکنت را تجربه نماید.
• وقتی او احساس کرد که وقوع یک لکنت نزدیک است به جای اینکه با سفت کردن عضلاتش کلمه را بگوید آن کلمه را با تنس بدنی کاهش یافته آغاز می کند . او می تواند کلمه را به صورت آهسته و روان تولید کند. یا می تواند از یک لکنت آسانتر استفاده نماید.

این شیوه به او برای پیشگیری از وقوع تنس و افزایش روانی قبل از اینکه لحظه لکنت به طور قطعی اتفاق بیفتد کمک می کند. آماده سازی در واقع یک راهکار پیشرفته تر مدیریت کردن است . البته این روش برای هر کسی مفید نیست .

این راهکار بیشتر برای افرادی مفید است که می توانند وقوع لحظات لکنت را پیش بینی کنند. و واقعا می توانند گفتارشان را قبل از وقوع لکنت مدیریت کنند. تا اینکه ادامه دهند. و امیدوار باشند که دیگر لکنت اتفاق نخواهد افتاد.

در صورتی که کودک روی محل و چگونگی وقوع لکنت کنترل داشته باشد احتمال اینکه از یک لحظه لکنت پیش بینی شده اجتناب کند کمتر است. همچنین استفاده موفقیت امیز از آماده سازی به کودک اجازه می دهد که با گفتاری با تنش و تقلا کمتر ادامه بدهد.

در نهایت آماده سازی می تواند همراه با دیگر شیوه های لکنت ( رهایی و ابطال ) استفاده شود تا به این صورت سه فرصت برای تغییر تنس موجود در عضلات گفتاریش در اختیار کودک قرار گیرد. که شامل قبل ، حین و بعد از تجربه لکنت می شود.

یادگیری شیوه های تغییر لکنت نیاز به تمرین دارد. اما می تواند به کودک برای دستیابی به حس کنترل روی گفتار و بهبود توانایی اش در برقراری ارتباط آسان تر حتی هنگامی که لکنت می کند کمک نماید.

لینک های مرتبط با ” ابزار اصلاح لکنت : آماده سازی “

انواع روش های درمانی لکنت زبان

ابزار اصلاح لکنت : ابطال

ابزار اصلاح لکنت : رهایی

اصلاح لکنت

با ما همراه باشید :

Instagram

Telegram

تغییر لکنت

تغییر لکنت

زمانی که کودکان لکنت می کنند می توانند به شیوه های متفاوتی این کار را انجام دهند. آنها می توانند میزان زیادی تنش فیزیکی را نشان دهند. یا می توانند با تنش کمتری لکنت کنند. هرچه تنش بیشتری در حین لکنت نشان می دهند وقفه های بیشتری را در ارتباط تجربه می کنند.

لکنت ” آسان تر ” ارتباط را کمتر تحت تاثیر قرار می دهد.

بنابراین علاوه بر اینکه درمانگران به کودکان کمک می کنند که یاد بگیرند راحت تر صحبت کنند. می توانند به آنها کمک کنند تا با راحت تر لکنت کردن ارتباطشان را بهبود بخشند.

تغییر تنش فیزیکی می تواند دشوار باشد.

حتی اگر کودکان از اینکه در حین لکنت به صورت فیزیکی تنش دارند آگاه باشند ، به خصوص  در حین کشیده گویی یا قفل ها . ممکن است متوجه نشوند که چگونه تنش بوجود می آید. مثلا کدامیک از عضلات درگیر هستند. و چگونه آنها می توانند تنش را حین صحبت کردن کاهش دهند.

والدین و درمانگران ممکن است به آنها گفته باشند که عضلاتشان را ” آرام ” سازند. اما ممکن است کودکان علیرغم فهم این موضوع در عمل نتوانند این کار را انجام دهند.

بعضی از کودکان عضلات فک را منقبض می کنند. در حالیکه سایرین عضلات حنجره را منقبض می کنند. و عده ای عضلات تنفسی شان را منقبض می کنند. آنها ممکن است سایر رفتارهایی نظیر حرکات چشم ، جمع کردن لب ها و سایر حرکات تنش فیزیکی را بروز دهند.

مسلما هرچه بفهمند که چگونه این عضلات را منقبض می کنند. بیشتر قادر به تغییر تنش خواهند بود.

 

یک راه برای یادگیری اینکه چگونه لکنت می کنند ” شناسایی ” لحظه لکنت و توضیح آنچه با دهان ، گلو یا مکانیزم تنفسی وقتی لکنت می کنند ، انجام می دهند است.

برای کمک به آنها برای انجام این کار، کودکان می توانند خودشان را در حین لکنت کردن با استفاده از آینه یا ضبط ویدیویی ببینید. یا می توانند لکنتشان را با استفاده از ” لکنت کاذب ” تقلید کنند.

بعد از یادگیری در مورد ” ماشین گفتار ” ، کودکان می توانند بحث کنند که چگونه بخش های ماشین گفتار در حین گفتار روان با یکدیگر کار می کنند. و چگونه در حین گفتار دارای لکنت در تقابل با یکدیگر منقبض می شوند.

 

اصلاح لحظه های لکنت

 

” من باید به او کمک کنم که لکنتش را تغییر دهد. چه طور این کار را انجام دهم ؟ “

 

وقتی کودکان لکنت می کنند معمولا در عضلات مورد استفاده برای تولید گفتار ( شامل عضلات تنفس ، آوااسزی و تولید ) تنس بدنی احساس می کنند. هرچه قدر بیشتر برای گفتار تقلا می کنند این تنس بیشتر می شود. وقتی لکنت شروع می شود ، کودکان ممکن است متوجه شوند. که رهایی از لکنتی که در آن هستند سخت و سخت تر می شود. و احتمال اینکه بیشتر اتفاق بیفتد افزایش می یابد.

هنگامی که کودکان مدیریت این تنس فیزیکی را می آموزند می توانند شروع به تجربه یک کاهش کلی در میزان سفتی احساس شده رد مکانیزم تولید گفتار کنند. و در نتیجه به کاهش میزان لکنت کمک خواهد کرد.

از دیرباز ابزارهای کاهش تنس بدنی در طول لکنت راهکارهای “اصلاح لکنت” نامیده می شدند. در مقابل راهکارهای اصلاح لکنت ، راهکارهایی هستند که “اصلاح گفتار” نامیده می شوند. که به صورت مستقیم برای بهبود روانی گفتار مورد استفاده قرار می گیرند.

در درمان جامع از ترکیب روشهای اصلاح گفتار و اصلاح لکنت برای کمک به بهبودی لکنت کودکان در برقراری ارتباط استفاده می شود.

آموزش دادن راهکارهایی برای تغییر لکنت به کودکان مانند ایجاد یک تور ایمنی برای کمک به آنها در مواردی است که راهکارهای روانی آنها شکست می خورد. یا آنها خود را در موقعیتی می یابند که استفاده از راهکارهای روانی سخت تر است. یا اینکه با لکنتشان راحت هستند. و از راهکارهای روانتر صحبت کردن استفاده نمی کنند.

 

لینک های مرتبط با ” تغییر لکنت ” :

کارآگاه گفتار شویم !

ماندن در لحظه لکنت

کاهش آسیب لکنت

درمان لکنت زبان بزرگسال

با ما در ارتباط باشید در :

Instagram

Telegram

درمان لکنت

عوامل موفقیت آمیز در درمان لکنت زبان

 درمان موفقیت آمیز لکنت به عواملی بستگی دارد عبارتند از :

اصل نسبی بودن درمان :

والدین باید بدانند درمان به سن ، جنسیت ، شرایط فیزیکی بیمار ، شروع ناروانی ، ماهیت لکنت ،شدت مشکل و نگرش فرد و اطرافیانش نسبت به لکنت ، وضعیت فرد در خانواده و بافت خانواده بستگی دارد . ۲

. اصل همه جانبه بودن درمان :

در درمان لکنت باید به تمام جنبه های شخصیتی ، روانی و گفتاری فرد توجه کرد .

اصل دیررس بودن درمان لکنت :

می دانید که شکل دهی رفتار جدید یا تغییر رفتار نیاز به زمان دارد . پس برای درمان لکنت ، درمان مستمر و طولانی را در نظر بگیرید. و در طول برنامه ی درمانی از ادامه ی آن خسته نشوید و از آن سر باز نزنید .

اصل متنوع بودن راه بردهای درمانی و تکرار و استمرار درمان :

درمانگر باید متناسب با نوع لکنتی که کودک دارد ، برنامه ی درمانی خاصی را طرح ریزی کند . چنانچه این برنامه برای یک کودک جواب نداد .با تغییر آن می تواند به درمان مناسب دست یابد. لذا خانواده ها نباید از این موضوع نگران یا ناراحت شوند .

اصل پذیرش لکنت توسط خود لکنتی :

شاید یکی از مهم ترین اصول در موفقیت درمان ، اصل پذیرش مشکل باشـد . چنانچه کودک ( البته منظور کودکی که دارای لکنت همراه با آگاهی است ) نپذیرد اشکال و اختلالی دارد . چگونه می توان توقع داشت که به دنبال راه حل باشد .یا به برنامهی درمانی اهمیت بدهد ؟

اصل مشارکت :

چون بروز لکنت حاصل تأثیر عوامل ، شرایط و رفتارهای مختلف موجود در محیط زندگی کودک است.بنابراین برای درمان لکنت ، به ویژه لکنت دوران کودکی یکی از اصول مهم ، مشارکت و همکاری اطرافیان کودک است .

درمان لکنت زبان:

بسیاری از لکنتها ، به مرور زمان با رشد کلامی کودک حل می شوند. و به ندرت تا بزرگسالی ادامه می یابند . بنابراین ، بهترین زمان برای درمان لکنت زبان ، بلافاصله بعد از مشاهده ى لکنت ( یا شبه لکنت ) در کودک است ( خواه کودک دو ساله باشد. یا شش ساله ) . درمان تا قبل از دوران بلوغ بسیار قاطع و استوار خواهد بود. به طوری که در آینده هیچ تصویری از گذشته و خاطرات دردناک در ذهن شخص باقی نمی ماند.

باید دانست که لکنت زبان ، تأثیر چندانی بر سرنوشت فرزند ندارد برخی از شخصیت های جهانی چون چرچیل ، نیوتون ، جرج دوم و داروین ، دچار لکنت بوده اند .البته این بدان معنا نیست که برای کاهش آن نکوشید . با توجه به این که لکنت زبان ، تمسخر هم سالان را در پی دارد و ممکن است اعتمـاد به نفس کودک را از او بگیرد. باید در راه کاستـن از آن بکوشیـد .

کودکانی که لازم است مورد توجه واقع شوند ، آنهایی هستند .که به طور کلی از آموختن تکلم امتناع می ورزند یا آنان که از لحاظ روانی دچار لالی عاطفی شده اند. و این حالت ممکن است چندماه یا چند سال به طول انجامد .

در زمینه ی درمان این بیماری تحقیقات بسیاری انجام گرفته است و در درمان این اختلال آسیب شناس گفتار و زبان ، روان پزشک و روان شناس نقش دارند .و برای این فرآیند روش ها و رویکردهای بسیاری موجود است .که هیچ یک بر پایه ی نظریه ای که مورد موافقت همگان باشد استوار نیست. و هر یک دارای نقاط قوت و ضعفی است .

افراد اغلب ، زمانی در صدد درمان لکنت زبان خود بر می آیند که دیگران لکنت آنان توجه می کنند . هر یک از اختلالات عادتی مانند لکنت زبان ، با شیوه های تغییر رفتار که از آنها به شیوه های معکوس کردن عادت یاد می شود . به طور موفقیت آمیزی درمان شده است .

تقریباً 50 ٪ مبتلایان به لکنت زبان به طور طبیعی یا بدون درمان خوب می شوند . هدف درمان ، کاهش اضطراب پدر و مادر است . وقتی که مشکل ملایم و یا پیش رس است باید آنها را توانا کرد .که به کودک کمک کنند . در موارد شدیدتر ، کمک گفتار درمانگر مورد نیاز است . آرام بخش ها نیز در مواقع خیلی شدید و مقاوم توصیه شده اند .

نخستین اصل در درمان لکنت ، بی توجه بودن والدین به نوع گفتار کودک است . آنان باید از وادار کردن طفل به حرف زدن واضح و شمرده و یاری کردن او در هنگام صحبت کردن و ادای کلمات به جای او جدا پرهیز کنند . بدین ترتیب فشار و ناامنی تا حد ممکن کاهش می یابد . آنگاه می توان به وسیله ی گفتار درمانی ، در رفع لکنت او تلاش نمود .

و هم چنین هنگامی که بیمار به درمان مقاومت نشان می دهد ، باید تصمیم بگیریم چگونه واکنش نشان دهیم یا تبادل نظر کنیم .

خانواده ، روابط میان اعضای آن و شرایط اقتصادی – اجتماعی حاکم بر آن ، بخش مهمی از ارزیابی و دخالت ، جهت ایجاد تغییرات مناسب را تشکیل می دهد . درمانگران باید علاوه بر ارزیابی دقیق خود کودک به خانواده او نیز توجه ویژه نموده .و در برنامه ی درمانی خود حتما برای خانواده نیز برنامه ی خاص درمانی داشته باشند . زیرا ملاحظه شده در بسیاری از موارد اصلاح محیط خانواده و کنترل رفتارهای والدین ، مشکل کودک را به طور خودبه خودی حل کرده. و با حداقل در برنامه ی درمانی منجر به بهبودی بیمار شده است .

رفتار های وابسته ی افراد لکنتی

5اصل مهم گفتار درمانی در درمان کودکان اوتیسم

رویکردهای درمانی آفازی

با ما در ارتباط باشید :

Instagram

Telegram

فاکتور های زمینه ای فردی و محیطی لکنت

فاکتور های زمینه ای فردی و محیطی

 

جزء آخر ICF فاکتور های فردی و محیطی که تجربه افراد از زندگی روزمره شان را تحت تاثیر قرار می دهد را توصیف می کند. این فاکتورهای زمینه ای به توضیح اینکه چرا افراد با یک اختلال مشابه تجارب متفاوتی را می توانند داشته باشند. کمک می کند.

مثلا چرا بعضی افراد دارای لکنت توسط مشکلات گفتاریشان محدود نمی شوند. در حالی که سایرین محدود می شوند. و اینکه چرا تجربه شخصی فردی با لکنت می تواند به طور زیادی از یک موقعیت تا موقعیت دیگر متفاوت باشد.

 

فاکتور های فردی

 

فاکتورهای فردی ، شامل واکنش های عاطفی، رفتاری و شناختی است. که به طور خاصی به هم مربوط هستند. و به میزان زیادی در تجربه گوینده از محدودیت در فعالیت یا مشارکت قرار گرفته اند. به این صورت که اگر گوینده ای به طور منفی به لکنت خود واکنش نشان دهد احتمالا بیشتر از موقعیت های گفتاری و درگیر شدن با سایر رفتارهایی که توانایی او را در فعالیت های روزانه و مشارکت در زندگی شکل می دهد اجتناب می کند.

واکنش های عاطفی : احساسات، هیجانات، نگرش ها

واکنش های رفتاری : عملی که فرد در واکنش به لکنت انجام می دهد. ( اجتناب، تنش، تقلا )

واکنش شناختی : فرایندهای فکری، قضاوت در مورد خود ( خود ارزشیابی )

 

فاکتور های محیطی

 

فاکتورهای محیطی شامل سیستم های حمایتی گوینده ( شامل اعضای خانواده و درمانگران ) ، واکنش های دیگران ( شامل تجارب منفی مثل قلدری و مسخره شدن توسط همسالان ) و تاثیر موقعیت های گفتاری مختلف می باشد. که می تواند تسهیل گر ویا مانع باشد.

واکنش های محیطی توانایی گوینده را در کسب اهداف درمانی اش در زندگی تحت تاثیر قرار می دهد.

به این علت که تجربه گوینده از لکنت به میزان زیادی توسط این واکنش های فردی و محیطی تعیین می شود بسیار ضروری است. که در یک رویکرد جامع درمانی مورد توجه قرار گیرند.

 

منطق درمان

 

چارچوب ICF برای توصیف لکنت مفید است. به این علت که اجزای کلیدی تجربه گوینده از اختلال را ترسیم کرده. و معنای عبارت ” لکنت بیشتر از فقط لکنت کردن است ” را در بر می گیرد. بنابراین ICF دلیلی برای هر یک از اجزای گوناگونی که باید در یک برنامه درمانی کامل برای کودکان دارای لکنت باشد تهیه می کند.

برای ” درمان همه ی اختلال ” درمانگران می توانند از ICF پیروی کنند. تا مطمئن شوند که همه جنبه های مرتبط با اختلال مورد توجه قرار گرفته است.

 

اهداف درمانی

 

یکی از مهمترین مراحلی که یک درمانگر می تواند موفقیت درمان را افزایش دهد. بیان اهداف درمانی به شیوه ای است. که به روشنی توضیح داده شود. و توسط دیگران درک شود. و از طریق تحقیق قابل ارزیابی باشد.

هم برای اطمینان از کارایی درمانی و هم برای سهولت پیگیری توسط سایر درمانگران. به طور مثال درمانگران می توانند اهداف را در هر یک از اجزا اصلی ICF به این صورت بنویسند.

 

هدف نهایی : کاهش تاثیر منفی لکنت

 

توسط درمان همه ابعاد اختلال به کودک / نوجوان کمک می کنیم تا تاثیر منفی لکنت غلبه کند .

 

اهداف پایه و میان مدت:

 

کاهش آسیب:

اهدافی که هدفشان کاهش نقص در عملکرد بدن است شامل :

• بهبود روانی گفتار
• بهبود مدیریت رفتارهای لکنت

 

کاهش واکنش منفی فرد:

اهدافی که به دنبال کاهش واکنش های منفی عاطفی، شناختی و رفتاری فرد به لکنت هستند. شامل :

• کاهش تنش و تقلا
• کاهش اجتناب
• بهبود نگرش های ارتباطی

 

کاهش واکنش منفی دیگران

اهدافی که به دنبال کاهش واکنش هاش منفی دیگران به لکنت و افزایش همراهی آنها در روند درمان هستند.

• توانمند شدن کودک/نوجوان در آموزش های لازم در مورد لکنت و درمان به دیگران
• همراه سازی محیط با کودک/ نوجوان دارای لکنت

 

کاهش محدودیت در فعالیت ها و مشارکت های اجتماعی:

اهدافی که به دنبال کاهش محدودیت فعالیت و مشارکت می باشند. شامل تضمین اینکه کودک/نوجوان می تواند در کلیه فعالیت های روزانه لازم برای کسب موفقیت در تلاش های تحصیلی و اجتماعی مشارکت کند.

• بهبود توانمندی های ارتباطی در موقعیت های مختلف
• بهبود کیفیت زندگی

 

اهدافی که در طرح درمانی یک کودک / نوجوان است. با توجه به نیازهای خاص او تغییر خواهد کرد. برای بعضی از کودکان / نوجوانان اهداف در هریک از بخش ICF نوشته خواهد شد. برای دیگران یا برای همان فرد در نقاط مختلف درمانی اهداف ممکن است تنها در یک یا دو بخش نوشته شود.

روی هم رفته این اهداف یک رویکرد درمانی جامع را فراهم می کنند. که هم با طرح آموزشی فردی IEP و هم با طرح تمرینی ASHE مطابقت دارد.

 

لینک های مرتبط با ” فاکتورهای زمینه ای فردی و محیطی لکنت زبان “:

ماهیت لکنت

مراقبت فردی در درمانگران

حساسیت زدایی در لکنت

با ما در ارتباط باشید از طریق :

Instagram

Telegram

علل لکنت زبان

علل لکنت زبان

علت لکنت زبان ، دقیقاً معلوم نیست و بیشتر جنبه ی ارثی دارد . در خانواده هایی که زمینه ی ارثی دارند . احتمال لکنت کودک ۳ تا ۵ برابر بیشتر می شود .گاهی در اثر شوک شدید مانند مرگ یکی از اعضای خانواده ، ضربه به سر ( صدمه ی مغزی ) با تصادف شدید ، کودک دچار لکنت می شود .  علت لکنت زبان ، گاهی اوقات ترکیبی از علل جسمی ، روانی ، عاطفی و اجتماعی است .البته علل وراثتی و ژنتیکی نیز در این میان وجود دارند .

 به نظر می رسد که لکنت زبان دلایل متعددی داشته باشد .و این دلایل یا علل به وجود آورنده ی لکنت از کودکی به کودک دیگر متفاوت است .

این که لکنت در اثر « تقلید » نیز به وجود می آید ، موضوعی انکارناپذیر است .چرا که نوع و حالت لکنت کردن کودکی که تازه از این طریق مبتلا شده بسیار شبیه گفتار شخصی است .که کودک از او الگو گرفته است . این تشابه هیچ توجیه دیگری غیر از « تقلید » نخواهد داشت .موضوع تقلید در گفتار به قدری مستقیم و بدون ابهام صورت می پذیرد .که شاید بتوان این احتمال را مطرح کرد که کودک هنگام تقلید گفتار اطرافیان خود ـ با این که کیفیت ، دامنه زیر بمی صدایش با بقیه تفاوت دارد ـ بر این باور است که در حال تقلید همان گفتاری است ـ با تمام مشخصات تلفظی و موسیقیایی آن ـ که از دیگران به گوش او می رسد .

معمولا مدارکی دال بر اختلال روان پزشکی ، همراه لکنت زبان وجود ندارد .به نظر می رسد که یک جزء ارثی قوی در علت این پدیده وجود دارد . اما اضطراب و اقدام نامناسب ، ممکن است مشکل را شدید کند . ادعا شده است که مبتلایان به لکنت زبان در خانواده هایی هستند. که در آنجا تفوق و نظم افراط آمیز وجود دارد. خجالت زیاد و کمال گرایی مادرها ، زندگی را مشکل می سازد .و والدین میل به عدم رضایت از کودکان و یک دیگر را پیدا می کنند .در اینجا به سه دسته علل عمده که در لکنت زبان نقش مؤثری دارند میپردازیم.

علل روان شناختی :

از این دیدگاه اعتقاد بر این است که لکنت زبان یک ریشه ی روانی دارد. و به مسائل روان شناختی فرد برمی گردد . عده ای معتقدند رفتارهای کودک از طریق تکرار ، تقلید ، پاداش و تنبیه ، کوشش و خطا شکل می گیرند. و رفتار ، نتیجه ی یادگیری است . لذا اگر ناروانی طبیعی کودک مورد توجه والدین قرار بگیرد ، والدین کودک را تحریک به این رفتار می کنند .و این پاداشی است که کودک از جلب توجه والدین می گیرد و باعث افزایش ناروانی خواهد شد .

اگر کودک مورد تنبیه و سرزنش قرار گرفته باشد ، ترجیح می دهد که از صحبت کردن اجتناب کرده و سکوت را انتخاب کند . گروهی نیز معتقدند فرد بر محیط عمل نمی کند بلکه محیط بر او عمل می کند . اگر گفتار کودک به دلایلی با رفتارهای غیر صحیح از طرف محیط همراه شود. موجب ایجاد اضطراب و نگرانی در او می شود. در واقع زمانی که اطرافیان کودک ، قضاوت درستی در مورد رفتارش نداشته باشند و به ناروانی طبیعی به صورت یک پدیده ی مرضی بنگرند ، طبیعی است که این دیدگاه به کودک نیز منتقل می شود. و این فرایند در نهایت به لکنت زبان می انجامد .

هم چنین آستانه ی تحمل خردسالان در برابر فشارهای روانی کم است. و این فشارها موجب واکنش در نقطه ی ضعف کودک می شوند و می توانند واکنش اسپاسم و گرفتگی تارهای صوتی را به همراه داشته باشند .

علل زبانی :

طبق این دیدگاه معتقدند که علت لکنت ، نارسایی های زبانی است.چراکه بیشترین ناروانی در سنین فراگیری زبان یعنی دوران رشد زبان اتفاق می افتد .براین اساس ناتوانی های زبانی عامل مهمی در رشد و توسعه ی لکنت می باشد . بررسی میزان شیوع فراوانی لکنت بین کودکان 6 / 5-5 / 5 ساله نیز دلالت بر نارسایی زبانی آنها دارد .

علل ارگانیکی :

این دیدگاه به این موضوع اشاره دارد که بین اختلالات و آسیب های جسمی به صورت کلی با لکنت رابطه وجود دارد . در واقع اعتقاد بر این است که علت لکنت یک ریشه ی جسمانی دارد .و ممکن است به علت وجود آسیب هایی در بخشی از اندام های گفتاری با بخش های مغزی خود را نشان دهد . عده ای نیز لکنت را به عنوان یک اختلال در سیستم اعصاب مرکزی می دانستند . بنابراین تحقیقات خود را بر روی نوارهای مغزی متمرکز کردند و نتایجی را نیز در این زمینه ارائه نمودند .

عده ای دیگر به ارتباط لکنت با تنفس ، عملکرد شنوایی ، مسائل عصبی و عوامل شیمیایی در بدن اشاره کردند ٤.

-علل ژنتیکی :

عده ای عقیده دارند که لکنت از طریق والدین به فرزندان به ارث می رسد. و گروهی نیز سعی در رد چنین نظری دارند در این حوزه بایستی به احتیاط قدم برداشت ، چرا که تأثیرات عوامل محیطی و عاطفی ، مسائل فرهنگی بر روی لکنت ، امکان بررسی لکنت را فقط در قالب ارثی آن از محققین سلب می کند .و حتی کسانی که به ارثی بودن لکنت زبان اصرار دارند تأثیر چنین عواملی را نادیده نمی گیرند . گاه در یک خانواده یا فامیل چند فرد لکنت دار دیده می شود . بسیاری از محققان بی هیچ دلیلی علت این امر را به عوامل ژنتیکی نسبت می دهند.

در این قسمت عواملی که سبب پیدایش چند فرد لکنت دار در یک فامیل میشود بیان میگردد:

1ـ نسبت به میزان شیوع ، طبیعی است : با توجه به شیوع سه درصد ، وجود چند فرد لکنت دار در خی از خویشاوندان ( که گاه تعداد آنها به پنجاه نفر هم می رسد ) ، بسیار طبیعی به نظر می رسد . حتی اگر شیوع لکنت را یک درصد تصور کنید ، باز احتمال وجود دو تا سه لکنت دار در برخی از اقوام خویشاوند ، عادی خواهد بود .

۲ـ عوامل اتفاقی : گاه عواملی که موجب لکنت زبان می شوند ( فشار روانی تقلید و … ) به طور بسیار اتفاقی و یا در اثر موقعیت های خاص محیطی و اجتماعی در یک فامیل بیشتر روی می دهد و سبب ، لکنت تعدادی کودک می شود . همان طور که در تعدادی از فامیل ها ممکن است ت هیچ گونه تکنتی مشاهده نشود .

۳ـ عامل تقلید : یکی از علل وجود چند فرد لکنت دار در یک خانواده یا فامیل را می توان همان عامل تقلید کودک از دیگر افراد فامیل دانست که قبلا ذکر آن گذشت .

عامل دوزبانگی :

منظور از دوزبانه یا چندزبانه بودن این است که کودک قبل از این که به تکامل در ساختار زبان مادری خود برسد به یادگیری یک یا چند زبان دیگر بپردازد . به عبارت دیگر کودک قبل از هفت یا هشت سالگی زبانهای دیگری را یاد بگیرد .

 

لینک های مرتبط با ” علل لکنت زبان ”

آموزش تکنیک گفتار کشیده

لکنت زبان چیست؟

ماهیت لکنت

با ما در ارتباط باشید در :

Instagram

Telegram

آموزش تکنیک گفتار کشیده

 

برنامه کمپرداون از 4 مرحله تشکیل شده است. که شامل جلسات آموزشی، ایجاد گفتاربدون لکنتدر محل درمان، جلسات برطرف کردن مشکلات، و تثبیت است. این برنامه را می توان در قالبهای مختلف از قبیل جلسات هفتگی و فشرده، انفرادی و گروهی، رودررو یا از راه دور اجرا نمود. تکنیک گفتار کشیده ، استیج دوم از  مرحله اول، یعنی جلسات آموزشی است.

 

تکنیک های گفتار کشیده

 

اهداف مرحله

هدف از این مرحله این است که مراجعان یاد بگیرند که از کشیده گویی در NAT 7_9 استفاده کنند. تا به طور ثابت لکنت را با SR 1_2 در کلینیک کنترل کنند.

 

هنگامی که شرکت کننده الگوی گفتار کشیده را یاد گرفتند. درمانگر به تعریف یا توصیف مشخصه های خاص همچون صداهایی با تماس ملایم، آغاز آسان، پیوستگی نمی پردازد. در عوض مراجع فیلم ویدوئویی نمونه گفتار کشیده را تماشا می کند. یا به نوار صوتی آن گوش می دهد.  در عین حال متن کتبی مربوطه نیز موجود است.

سپس مراجعه کنندگان الگوی گفتاری را که تا حد امکان به الگو نزدیک است. اول همزمان با ویدئو و بعد با تقلید از آن مجددا تولید می کند. درمانگر به ارائه فیدبکهایی در مورد درست بودن تقلید مراجع از گفتار کشیده بدون اشاره به هرگونه توصیف خاصی می پردازد.

فیدبک ها مراجع را به برگشت به نمایش ویدئویی و تلاش جهت تقلید کردن بخش هایی از نمونه به طور دقیق تر هدایت می کنند. درمانگر معمولا متن را به بخشهای کوچکی جهت تقلید و بازخورد تفکیک می کند.

پس از سنجش الگوی گفتار کشیده هنگام از حفظ خواندن متن شرکت کننده می کوشد تا از گفتار کشیده در تک گویی و سپس گفتوگوی فی البداهه به صورت آرام و اغراق آمیز استفاده کند. هدف مراجع در استفاده از این گفتار با این سبک آرام و اغراق آمیز و پیوسته برطرف کردن کامل لکنت است.

مراجع باید قادر به تولید گفتار کاملا بدون لکنت، درون کلینیک در یک جلسه کامل قبل از پیشروی به مرحله دوم باشد. اگرچه غیرطبیعی و با مقادیر NAT از 7 تا 9 باشد.

 

روش اجرا تکنیک گفتار کشیده به طور گام به گام:

 

• درمانگر درباره تکنیک توضیح می دهد.
• مراجع فیلم و صدای نمونه کشیده گویی را در یک الکوی آهسته و اغراق آمیز در گفتار پیوسته می بیند و می شنود. این امر با یک متن همراهی می شود. مراجع سعی می کند تا یک الگوی مشابه با تقلید یا خواندن به صورت همخوانی تولید کند.
• درمانگر درباره دقت و صحت تقلید مراجع از کشیده گویی بدون اشاره به اهداف خاص از جمله.: ” تماس نرم”، “شروع ملایم” و “آواسازی پیوسته” فیدبک می دهد. فیدبک مراجع را راهنمایی می کند. که به فیلم نمایش داده شده برگردد. و سعی کند شبیه تر تقلید کند. درمانگر در صورت نیاز می تواند این قطعه را به بخشهای کوچکتر برای تقلید و فیدبک تجزیه کند.
• به مراجع یک کپی از نمونه داده می شود تا به خانه ببرد.
• بخش عمده ای از تمرین اولیه در خانه انجام می شود.
• مراجع هنگام خواندن از کشیده گویی NAT 7-9 استفاده می کند.
• مراجع هنگام خواندن از کشیده گویی NAT 7_9 برای ایجاد صحبت بدون لکنت تک نفره 1 دقیقه ای شبیه نمونه ویدیویی استفاده می کند. این گفتار تک نفره ضبط می شود.
• مراجع الگو را بازیابی می کند. و درمانگر درباره صحبت تکنفره 1 دقیقه ای فیدبک می دهد.
• مراجع از کشیده گویی NAT 7-9 برای صحبت با درمانگر استفاده می کند.
• درمانگر درباره این که کجا و چگونه تکنیکها تمرین بشوند بحث می نمایند.
• در حالت ایده آل مراجعین شریک تمرینی برای تمرینهای روزانه آینده انتخاب خواهند کرد.

 

تکالیف پیشنهادی برای خانه

 

به مراجع یک کپی صوتی از نمونه داده و راهنمایی می شود که:

 

• روزانه به نمونه گوش کند.
• تمرین کند متن را با همراهی و بدون همراهی نمونه بخواند. و سعی کند که با نمونه ضبط شده هرچه بیشتر تطابق بدهد.
• 5 بار خواندن از روی متن را چندین روز ضبط کند. و سعی کند هرچه بیشتر با نمونه تطابق بدهد.
• دقت تقلید از نمونه را ارزیابی کند.
• از کشیده گویی NAT 7-9 برای 5 دقیقه صحبت با شریک تمرینی استفاده کند.

 

لینکهای مرتبط با تکنیک کفتار کشیده:

درمان لکنت زبان با برنامه کمپرداون

مرحله اول برنامه کمپرداون

الزامات برنامه کمپرداون (درمان لکنت زبان)

 

با ما در ارتباط باشید در :

Telegram

Instagram

شتابان گویی Cluttering

کلیات برنامه کمپرداون

تکنیک AVT

مرحله اول برنامه کمپرداون

مراحل برنامه کمپرداون

 

برنامه کمپرداون از 4 مرحله تشکیل شده است. که شامل جلسات آموزشی، ایجاد گفتاربدون لکنتدر محل درمان، جلسات برطرف کردن مشکلات، و تثبیت است. این برنامه را می توان در قالبهای مختلف از قبیل جلسات هفتگی و فشرده، انفرادی و گروهی، رودررو یا از راه دور اجرا نمود.

 

جلسات آموزشی ( مرحله اول)

 

در این مرحله مراجعان می آموزند که چگونه :

• با NAT 7-9 به طور خودانگیخته حداقل 20 دقیقه کشیده صحبت نمایند.
• به وسیله مقیاس 9 نمره ای شدت لکنت خود را ارزیابی کنند.
• برای شروع خودارزیابی طبیعی بودن گفتار خود از مقیاس 9 نمره ای استفاده نمایند.

 

استیج اول از جلسات آموزشی: آموزش مقیاس درجه بندی شدت 9 نمره ای

 

اهداف مرحله:

• استفاده پایا از مقیاس در مقیاس یک نمره (+/ -) کمتر یا بیشتر از درمانگر
• ثبت نمرات شدت خارج از کلینیک قبل از درمان.

 

مقیاس SR 9 درجه ای توسط درمانگران و مراجعان در درون و خارج از کلینیک به جای مقادیر فراوانی لکنت به کار می رود. در این مقیاس 1= عدم لکنت، 2= لکنت بسیار خفیف، و 9= لکنت بسیار شدید است. مراجعان آموزش داده می شوند تا از این مقیاس از همان اولین ملاقات کلینیکی استفاده کنند.

از همان چند ملاقات اولیه بین مراجعین و درمانگر توافق ایجاد می شود. درجه بندیها از نمونه های گفتاری کوتاه در درون کلینیک و خارج از آن با هم مقایسه شده. و هر هفته در مورد آنها صحبت می شود. تا به یک توافق منطقی برسند. توافق منطقی زمانی به دست می آید که مقدارهای SR حاصل شده توسط مراجع و درمانگر ماکسیمم 1 درجه تفاوت داشته باشند. در این مرحله مراجعان به تمرین رسم نمودار مقادیر خاص و بعضی اوقات بدترین مقادیر SR روزانه مشغول می شوند.

پس از رسیدن به توافقی منطقی، از مراجعان خواسته می شود تا 5 وضعیت که بیانگر زندگی روزانه شان است را انتخاب کنند. که حداقل یکی از آنها موقعیت دشواری به نظر برسند.

موقعیتها می توانند شامل کارهایی مثل صحبت با اعضای خانواده، صحبت در محیط کار، صرف یک نوشیدنی با دوستان، سفارش دادن غذا، صحبت کردن کلاسی در دانشگاه یا صحبت کردن با رئیس در محل کار باشند. سپس مراجعان به ثبت مقیاس SR قبل از درمان در آن موقعیت می پردازند. تا با مقایر بعدی SR مقایسه شوند.

 

روش اجرا (گام به گام)

• درمانگر برای استفاده از مقیاس را توضیح می دهد.
• درمانگر مقیاس 9 نمره ای درجه بندی شدت را نمایش و توضیح می دهد.
• درمانگر مکالمات کوتاه بین خود و مراجع را ضبط می کند.
• مراجع درجه شدت را مطابق نمونه بالا تعیین می کند.
• درمانگر و مراجع امتیازات را مقایسه می کنند. سپس راجع به امتیازدهی بحث می کنند.
• مراجع 5 موقعیت گفتاری را به عنوان زندگی روزمره تعیین می کنند.
• مراجع به موقعیتها برای حل مشکل بعدی و مقایسه پس از درمان امتیاز می دهد.
• درمانگر و مراجع به صداهای ضبط شده در موقعیتهای خارج از کلینیک گوش کرده و امتیاز می دهند.
• درمانگر درجه بندیهای روزانه مراجع از شدت خارج از کلینیک را ثبت کرده و در مورد آنها صحبت می کند.

 

تکالیف پیشنهادی برای خانه

 

مراجع چندین مکالمه 1 تا 2 دقیقه ای خارج از کلینیک به طوری که هیچ الگویی استفاده نشود ضبط کند. سپس امتیازات شدت آن را تعیین می کند. این مکالمات ضبط شده و امتیازها در ملاقات بعدی مورد بحث قرار خواهند گرفت.

مراجع امتیازات شدت روزانه را تا ملاقات بعدی ثبت کند.

مراجع هر روز امتیازات شدت را در 5 موقعیت گفتاری روزانه تا جلسه بعدی ثبت کند.

 

لینک های مرتبط با ” مرحله اول کمپرداون “:

الزامات برنامه کمپرداون (درمان لکنت زبان)

درمان لکنت زبان با برنامه کمپرداون

درمان لکنت زبان بزرگسال

با ما در ارتباط باشید در:

Telegram

Instagram

کلیات برنامه کمپرداون

انواع روش های درمانی لکنت زبان

لکنت زبان چیست؟

الزامات برنامه کمپرداون

الزامات عملی برنامه کمپرداون

 

آزمایشات اولیه ارزیابی برنامه کمپرداون در چهارچوب یک گروه به سه درمانگر و برخی زیرساختهای اختصاصی نیاز داشت. لیکن این امر امکان پذیر است. تا تنها یک درمانگر هنگامی که مراجعان با این روند آشنا هستند بازخوردهایی ارائه دهد. در این ساختار مراجعان بخش عمده مسئولیت را جهت اجرای درمان به همان شیوه در آزمایش درمان تلفنی به عهده می گیرند. هنگام اجرای برنامه فوق در چهارچوب یک گروه، شرط دیگر اتاقی به اندازه کافی بزرگ و جادار برای تعدادی از درمانگران و مراجعان است.

شرایط تجهیزات و وسایل برنامه کمپرداون

در این برنامه صرف نظر از طرح خدمات دهی، شرایط تجهیزات حداقل می باشد. و شامل موارد زیر است.:

• یک نسخه از نمونه گفتار کشیده ضبط شده و ابزار نمایش آن
• رونوشت مربوط
• برخی انواع دستگاه های ضبط گفتار
• ابزارهایی جهت اثبات پیشرفت در طول برنامه برای مراجعان

نمونه ضبط شده می تواند یک نسخه صوتی تصویری یا فقط صوتی از نمونه باشد. و می توان آن را بر روی کامپیوتر، صفحه نمایش تلویزیون، دستگاه ضبط صوت یا هر رسانه دیجیتالی جدید دیگر در کلینیک نمایش داد. که به تجهیزات در دسترس درمانگر و مراجع بستگی دارد.

مزیت نسخه کامپیوتری

مزیت این نسخه قابلیت دسترسی آنی و موثق، بدون نیاز به برگرداندن نوار است. مراجعان اغلب نمونه را از فرمت صوتی تصویری یا صوتی به یک وسیله ضبط و پخش دیگر مثلا ضبط صوت قابل حمل یا تلفن همراه برای اجرا کردن و گوش دادن به آن در خارج از کلینیک تبدیل می کنند.

متن نمونه نیز که با فونت درشت نوشته شده است. برای افرادی با بینایی محدود و ناکافی و برخی مراجعان که متن را با سرعت به حافظه نمی سپارند مفید است. همچنین مراجعان به برخی از انواع دستگاه های ضبط صوت برای خود ارزیابی نیاز دارند. آنها به این دستگاه برای ضبط موقعیتها و تمرین در خارج از کلینیک در صورت امکان نیز نیازمندند.

ممکن است لازم باشد درمانگر متناسب با شرایط یک دستگاه ضبط صوت کوچک قابل حمل را در اختیار مراجع قرار بدهد. نوع ثبت از طریق قلم و کاغذ معمولا جهت ثبت پیشرفت در تمامی مراحل برنامه درمانی کفایت می کند.

یک جدول یا نمودار شخصی معمولا برای ثبت مقادیر SR و NAT هنگام تحریک گفتار بدون لکنت بهترین نتیجه را برای مراجعان به دنبال خواهد داشت. از این طریق آنها به آسانی می توانند به مقادیر مربوط به دوره های قبلی در زمان طراحی راهبردهای حل مشکلات نگاهی بیندازند.

لازم است تا مراجعان مقادیر روزانه SR و NAT را جهت موقعیتهای خاص در هرهفته ثبت نمایند. معمولا یک دفتر یادداشت روزانه بهترین مورد برای این منظور است. به هیچ ابزار دیگری برای اجرای این برنامه نیاز نیست. به علت آنکه مقادیر فراوانی لکنت و آموزش برنامه ریزی شده با استفاده از درجه بندیهای هدف در طول برنامه نادیده گرفته می شوند. به هیچ دستگاه درجه بندی نیاز نیست.

چارچوب برنامه کمپرداون به گونه ای طراحی شده تا با آموزش رسمی محدود توسط درمانگران قابل اجرا باشد.

به عنوان مثال آموزش گفتار کشیده از نمونه ضبط شده . بدان معناست که لازم نیست درمانگر در استفاده از گفتار کشیده تبحر داشته باشد. فقط بایستی در ارائه بازخورد در مورد اینکه گفتار مراجع تا چه حد به نمونه نزدیک است مهارت داشته باشد.

همچنین بررسیها حاکی از آن بوده. که پایایی قابل قبول همواره از طریق گروه های ناظر بوسیله مقادیر SR حتی بدون هیچ گونه آموزش یا با آشنایی مختصری از مقیاسها به دست آمده است.

در پایان الزامات کپمپرداون

اینگهام و همکاران (1985) ، اینگهام، گو و کاتسلو (1985) و اینگهام و همکاران در(1989) همگی گزارش داده اند که مقیاس مقیاس طبیعی بودن گفتار ارائه شده توسط مارتین، هارولدسون و ترین(1984) می تواند به طور پایایی توسط درمانگران و مراجعان بدون هیچ آموزشی به کار رود.

از این رو به نظر می رسد درمانگران به آموزش اندکی جهت برخورداری از توانایی در اجرای این برنامه ارزیابی کمپرداون نیاز داشته باشد. این واقعیت که دانشجویان آسیب شناسی گفتار و زبان در بررسی کوکومازو در 2009 با موفقیت به اجرای این برنامه پرداختند مبین آن است که به آموزش اندکی لازم می باشد.

افراد از حیث زمان لازم جهت رسیدن به مرحله تثبیت برنامه متفاوت هستند. با این وجود مقدار میانگین تقریبا 20 ساعت است. زمانی که برنامه بر مبنای انفرادی انجام شود. زمان صرف شده توسط درمانگر به مقدار متوسط تقریبی 14 تا 15 ساعت برای هر مراجع کاهش می یابد. علت این امر آن است که بخش عمده تمرینات به جای این که در کلینیک انجام شود. می تواند توسط مراجع در منزل تکمیل گردد.

 

لینکهای مرتبط با الزامات کمپرداون :

درمان لکنت زبان با برنامه کمپرداون

روش و فن بیان برای افراد موفق

مراقبت فردی در درمانگران

با ما در ارتباط باشید:

Telegram

Instagram

کلیات برنامه کمپرداون

انواع روش های درمانی لکنت زبان

درمان کودکان دارای لکنت:برنامه افزایش طول گفته

کلیات برنامه کمپرداون

 

برنامه کمپرداون (CP) در حومه شهر سیدنی همان جایی که شکل گرفت نامگذاری شد. این برنامه یک شیوه درمانی بازسازی گفتار برای بزرگسالان دارای لکنت است.

هر شیوه درمانی که مستلزم یادگیری یک الگوی جدید گفتاری مغایر با لکنت باشد از شیوه های بازسازی گفتار استفاده می کند. به عنوان مثال به کشیده گویی، گفتار نرم و نیز گفتار آهنگین می توان اشاره کرد.

تکنیک درمانی مورد استفاده برای کنترل لکنت در برنامه درمانی کمپرداون کشیده گویی می باشد. خاستگاه و اصل این روش با درمان کشیده گویی مرتبط است. که گلدیاموند پیشگام آن بود. و توسط وبستر و لوپکر، کرلی و پرکینز، ریان، اینگهام، آندروز در برنامه های درمانی متعدد توسعه یافت.

در یرنامه اینگهام و آندروز مشخصه های کشیدگی گویی، تماسهای ملایم، شروع آسان و آواسازیهای ممتد با استفاده از ترکیبی از دستورالعملهای بالینی و نمونه های الگو آموزش داده می شدند. با این وجود کشیده گویی در برنامه کمپرداون بدون توجه به آموزش دقیق در رابطه با مشخصه هایش آموزش داده می شوند.

در این برنامه مراجعین می آموزند تا از نمونه ی استاندارد صوتی یا تصویری فردی که از سبک آرام و اغراق آمیز یک الگوی گفتاری استفاده می کند تقلید نمایند.

در این برنامه هیچگونه آموزش برنامه ریزی شده ای در خصوص ایجاد گفتار بدون لکنت در کلینیک وجود ندارد.

در عوض مراجعین با استفاده از کشیده گویی اغراق آمیز توانایی کنترل لکنتشان را تمرین می کنند. پس ازآن بر اساس انتخاب فردی خودشان از مشخصه های  این الگو برای کنترل لکنت استفاده می کنند. و سعی می کنند به تدریج به گفتار طبیعی تری دست یابند.

در این برنامه از مقیاس درجه بندی شدت لکنت یا SR 9 درجه ای توسط مراجع و درمانگر استفاده شده است. که جایگزین مقیاسهای قدیمی و سنتی تر فراوانی لکنت در روند درمان می شود.

از همان جلسات ابتدایی به مراجعین آموزش داده می شود. تا شدت لکنت و طبیعی بودن گفتار را خودشان ارزیابی کنند. این مهارتها در مرحله حل مشکلات به کار برده می شوند. و به مراجعین کمک می کنند تا کنترل لکنتشان را از محیط کلینیک به موقعیتهای گفتاری روزمره تعمیم دهند.

در واقع مرحله حل مشکل جایگزین تکالیف رسمی مرحله انتقال، می گردد.

هدف این برنامه برطرف کردن یا کاهش چشمگیر لکنت در موقعیتهای گفتاری روزمره است. اگرچه در ابتدا برنامه با افراد بزرگسال انجام شد اما اخیرا در مورد تعدادی از نوجوانان هم به کار رفته است.

این برنامه در ابتدا با استفاده از ترکیبی از جلسات درمانی هفتگی انفرادی و یک روز تمرین فشرده گروهی اجرا شده است. با این وجود تجربیات بعدی نشان دادند که زمانی برنامه نتیجه بخش و اثرگذار بوده که به طور کامل در جلسات هفتگی یا دو هفته یک بار به همراه استفاده از الگوی خدمات دهی درمان تلفنی ارائه گردد.

 

مراحل برنامه کمپرداون

 

برنامه از چهار مرحله تشکیل شده است.

 

مرحله اول: آموزش اجزای تشکیل دهنده درمان

در مرحله اول جلسات آموزش، مراجعین نحوه تولید گفتار کشیده اغراق آمیز جهت کنترل لکنتشان، به کارگیری مقیاس های درجه بندی شدت لکنت یا SR و نیز طبیعی بودن گفتار یا NAT 9 درجه ای را فرا می گیرند.

مرحله دوم: ایجاد گفتار طبیعی بدون لکنت در محیط درمان

در مرحله دوم هدف ایجاد گفتار بدون لکنت در کلینیک می باشد.که در این مرحله مراجعین کشیده گویی را تمرین می کنند. و یاد می گیرند تا با تغییر دادن مشخصه های  تولید گفتار، بتوانند گفتار بدون لکنت و با ثباتی در کلینیک داشته باشند) مقدار 3 یا کمتر در مقیاس NAT 9 درجه ای(.

مرحله سوم: انتقال گفتار بدون لکنت در موقعیتهای روزمره

مرحله سوم به جلسات حل مشکل مربوط می شود. که مراجعین با به کار بردن راهبردهایی به انتقال گفتار بدون لکنتشان در موقعیتهای گفتاری روزمره می پردازند.

مرحله چهارم: تثبیت

در مرحله چهارم تثبیت انجام می شود. که مراجعین جهت حفظ پیشرفتهای درمانی مسئولیت درمان را متقبل می شوند.

 

لینکهای مرتبط:

درمان لکنت زبان با برنامه کمپرداون

انواع روش های درمانی لکنت زبان

لکنت پیشرفته

شتابان گویی

با ما همراه باشید در:

Telegram

Instagram