رفلکس های حفاظت کننده دهانی
سرفه
دو مکانیسم باعث سرفه رفلکسی میشوند. مورد اول ورود مواد خارجی به بخش فوقانی مسیر هوایی است. این مورد باعث تحریک گیرنده های حنجره میشود. که در نهایت منجر به سرفه برای خارج کردن جسم خارجی و حفاظت از راه هوایی می گردد. تحریک گیرنده های نای منجر به سرفه با ترشحات بیشتری می شود .که هدف آن پاکسازی راه هوایی تحتانی از مواد خارجی یا موکوس هایی که در تبادل گازها دخالت می‌کنند، است. این سرفه با عنوان سرفه “عمیق” شناخته میشود. با این حال تفاوت گذاشتن بین این دو نوع سرفه از لحاظ شنیداری به صورت عملی سخت است .نوع سرفه را میتوان از روی مواد خارج شده از آن فهمید، همچنین سرفه می تواند بخشی از پاسخ شدید رفلکس گگ باشد.
دو دلیل مهم برای بررسی سرفه ارادی وجود دارد. اولاً وجود سرفه حنجره ای محافظت کننده، شرط لازم برای تغذیه سالم نوزاد است. و دوم وجود سرفه های بیش از حد از حنجره منجر به این ظن میشود که بد عملکردی هایی در عملکردهای سه گانه مکیدن، بلعیدن و تنفس وجود دارد. که منجر به آسپیراسیون یا نفوذ غذا یا ترشحات میشود. اطلاعات درمورد سرفه میتوانند از تغذیه کننده کودک گرفته شود .اگر اطلاعات حاکی از این بود که توانایی نوزاد برای سرفه و حفاظت از راه هوایی مناسب است.در مورد کودکی که به صورت غیر دهانی تغذیه می شود ضروری است .که سرفه در طی پاسخ شدید رفلکس گگ زمانی که لولهNG گذاشته میشود یا در طی ساکشن های دهانی نیز بررسی شود.
تمام نوزادان در حین تغذیه در فواصل معین سرفه می‌کنند یا غذا را بیرون می ریزند. با این حال پاسخ های فیزیولوژیک کودک به سرفه، اینکه زمان بهبودی کودک پس از سرفه چقدر است. و تعداد تکرار سرفه اهمیت دارد. زمانی که یک نوزاد سرفه میکند ثبت وقایعی که اتفاق می‌افتد. در تعیین اینکه سرفه ناشی از تحریک گیرنده های حنجره ای یا برونش ها بوده کمک کننده هستند.
موادی که وارد راه هوایی می شوند و منجر به سرفه می شوند می توانند کاهش یافته(با بلع) یا افزایش یافته(با بازگشت اسید از معده). سرفه در حین مکیدن عموماً نشانگر این است که مواد همانطور که از شیشه مکیده می شوند. وارد راه هوایی می شوند. اگر سرفه به صورت مکرر زمانی که شیشه خارج از دهان نوزاد است. و یا زمانی که پوزیشن کودک تغییر کرده، دیده شود. مواد ناشی از بالا آمدن ممکن است وارد راه هوایی کودک شده باشد .
اگرچه وجود سرفه برای یک تغذیه ایمن ضروری است. اما وجود سرفه لزوم نشان دهنده امنیت غذایی نوزاد نیست. دیده شده که بسیاری از نوزادان با بد عملکردی بلع بعضی مواقع سرفه می کنند. اما زمانی که در طی بلع آسپیراسیون اتفاق می‌افتد، سرفه به عنوان رفلکسی که باید صورت گیرد اتفاق نمی‌افتد. که به این حالت آسپیراسیون خاموش می گویند. در بعضی از نوزادان سرفه وجود دارد، اما برای پاکسازی راه هوایی کارآمد نیست. بنابراین مواد غذایی آسپیره شده و وارد شش ها میشوند. اگر پاسخ سرفه دیده شد و کودک دیگر شواهد وجود آسپیراسیون یا بدعملکردی بلع را نیز داشت. در صورتی که تغذیه دهانی است یک بررسی کامل از ساز و کار بلع توسط ویدیو فلوروسکوپی بلع باید انجام گیرد.
گگ
هدف از وجود رفلکس gag حفاظت از کودک در برابر بلع موادی است که برای وارد شدن به مری یا سیستم گوارشی بسیار بزرگ هستند.(و بنابراین می توانند در حنجره گیر کرد و راه هوایی را مسدود کنند.) این رفلکس با لمس گیرنده هایی که در زبان یا دیواره حلقی وجود دارند تحریک می شود .و باعث ایجاد یک حرکت حلقوی در حلق و سرفه همزمان میشود .محل تحریک رفلکس گگ با افزایش سن تغییر میکند در نوزادان تازه متولد شده با لمس ناحیه میانی زبان تحریک میشود. با رشد کودک به تدریج مکان تحریک به سمت دیواره های خلفی حلق یا بخش عقبی زبان حرکت می کند.
تحریک پاسخ گگ برای یک نوزاد ناخوشایند است. و حتی دیده شده که می تواند در عملکرد غذا خوردن یک کودک طبیعی خللی ایجاد کند. در بررسی عملکرد تغذیه ای در کودکی که ظاهراً از لحاظ عصب شناختی طبیعی است. معمولاً تحریک پاسخ گگ لزومی ندارد. دلایلی که به خاطر آن رفلکس گگ تحریک می شود شامل: مشاهده عملکرد و حرکت کام، ترسیم یک خط پایه جامع از عملکرد نورولوژیکی یا بررسی تغییرات در ارزیابی عصب شناختی است. شواهدی از وجود برانگیخته شدن رفلکس گگ به طور خود به خودی در طی غذا خوردن همراه با عواملی که باعث برانگیخته شدن این پاسخ شده‌اند، باید حتما ثبت شود. رفلکس گگی که به راحتی تحریک میشود، نشان دهنده بیش حساسیتی است که میتواند در فرآیند تغذیه خلل ایجاد کند. اگر رفلکس گگ وجود ندارد، ممکن است کودک آسیب‌های عصب شناختی داشته باشد.
بعضی از درمانگران معتقدند که غذا دادن به کودکی که رفلکس گگ ندارند یا رفلکس ضعیفی دارد، ایمنی ندارد. باید تاکید شود که هدف از وجود رفلکس گک حفاظت از سیستم گوارش در برابر مواد بزرگ و بنابراین حفاظت از راه هوایی در برابر مسدود شدن است. اما رژیم غذایی نوزاد مایعات است و شامل لقمه‌های صفت جامد نمی شود که در حلق گیر کند. از آنجا که سرفه مکانیسمی برای حفاظت از راه هوایی در برابر آسپیراسیون مایعات است. وجود و کارآمد بودن سرفه و رفلکس گگ باید به عنوان اولین عامل در تصمیم‌گیری در مورد ایمن بودن تغذیه نوزاد لحاظ شود.
نبود رفلکس گگ یا کاهش آن میتواند نشانگر کاهش حساسیت گیرنده های حلق باشد. در این مورد این امکان وجود دارد که کاهش حساسیت، در گیرنده های حلق نظیر گیرنده هایی که در عمل بلعیدن دخیل هستند نیز وجود داشته باشد. بنابراین در این نوزادان نبود گگ یا کاهش آن می تواند نشانه ای از نامناسب بودن راه اندازی عمل بلعیدن باشد. از آنجا که نبود یا کاهش رفلکس گگ دلیلی بر حذف تغذیه دهانی نیست.اما با این حال متخصصان بلع در صورتی که تغذیه دهانی را در برنامه کار خود دارند باید احتیاط هایی را لحاظ کنند.