نابستگی ستون فقرات

 

من تازه 21 ساله شده ام. فکر نمی کردم که اصلا به سن جوانی برسم. ولی سالها سپری شد و در حال حاظر براساس قوانین فعلی من باید مقداری مسئول رفتارهای خود باشم. در حقیقت من از کودکی مسئولیت را حس کرده ام. و همیشه یک شخصیت انعطافی داشته ام که مرا در برابر مشکلات مقاوم کرده. و به من کمک نموده است. مادر من که زن زیبایی هم هست در مورد تولد من خیلی هیجان زده بود. من بچه اول او بودم. انتظارات عالی برای من داشته اما در لحظه تولد متوجه شدند که من مشکل نابستگی ستون فقرات یا اسپینابیفیدا دارم.

این مشکل تمام انتظارات والدین مرا تغییر داد. در آن موقع آنها هیچ اطلاعی راجع به این مشکل نداشتند. اما بعد از زمان کوتاهی کاملا آگاه شدند. نگرانی آنها در بدو تولد من نه تنها شکل ظاهری و فیزیکی بلکه جلوگیری از عفونت، تعیین ظرفیت هوشی و درجه فلجی من بود.

مشکلات کیسه و بافت های عصبی به وسیله جراحی های مختلف رفع شد. خوشبختانه عفونت که در روزهای اول زیاد بود و ماه ها هم طول کشید درمان شد ولی به خاطر قرار گرفتن کیسه یا بافت عصبی در ستون مهره ها از کمر به پایین فلج ماندم.

در حال حاظر به وسیله عصا راه می روم. از نظر آموزشی لیسانس خود را به پایان رساندم. از نظر درسی در سطح خیلی بالایی نبودم ولی توانستم در رشته طراحی کالا تحصیل نمایم.

بزرگترین مشکلم مبارزه با فلج نبود. بلکه کنترل نداشتن دستشویی بود. خیلی دوست داشتم که از وسایل عمومی استفاده کنم. من هنوز روی این مشکل بخصوص کار می کنم. حساسیتی را که قبلا روی این مساله داشته ام در حال حاظر ندارم. در این ماه ازدواج می کنم. شوهر من از مشکلات و برخوردهایی که من به عنوان همسر برایش خواهم داشت آگاه است. اما من احساس می کنم رقابت ها و برخوردهایی به وجود خواهد آمد که برای او هم بی نظیر است.

تعاریف و مفاهیم

نقائص لوله عصبی یا NTD یک نقص تولد در سیستم عصبی می باشد. تاحدود هفته دوازده دوره بارداری استخوان پشت جنین هنوز باز می ماند. اگر به دلایلی استخوانهای نخاعی نتوانند بسته شوند به صورت باز شکل می گیرند. باز بودن غیرنرمال باعث بیرون آمدن مایع نخاعی و جاری شدن آن بین استخوان هایی می شود که هنوز کاملا بسته نشده اند.

بسته به مکان بازشدن این اختلال ممکن است فلجی قسمت های مختلف را به وجود بیاورد.

دو نوع اسپینا بیفیدا وجود دارد.:

• پنهان

در پنهان اسپینا وضعیتی خفیف و پوشیده با پوست سالم است. و بیشتر افرادی که دارای این وضعیت هستند از آن آگاهی ندارند. مگر اینکه به دلایلی با عکسبرداری به وسیله اشعه X این مشکل مشخص شود. هوش این افراد معمولی می باشد.

• کیسه ای

این نوع از نابستگی ستون فقرات به دو دسته تقسیم می شوند.

مننگوسل

که کیسه ای است غده مانند و در پشت جنین قرار گرفته است. در این کیسه مایع نخاعی وجود دارد اما فاقد بافت عصبی است.

میلو مننگوسل

که نوع شدید آن است که در کیسه بافت های عصبی هم موجود است. در این وضعیت فلجی کامل یا نیمه کامل در قسمت هایی از بدن، عدم کنترل ادرار و مدفوع و کم توانی ذهنی اتفاق می افتد.

دو نوع میلو مننگوسل وجود دارد. نوعی که کیسه باز است و بافت های عصبی آشکار هستند و نوعی دیگر که کیسه بسته است یا به وسیله ترکیبی از پوست و غشا پوشیده شده است.

در این وضعیت افراد بهره هوشی پایین، میانگین یا متوسط دارند. برای کسانی که یادگیری نرمال دارند هیچگونه برنامه تحصیلی مخصوص نیاز نیست.

علل

علت اصلی نابستگی ستون فقرات معلوم نیست ولی امکان دخالت عوامل ژنتیکی در این بیماری اندک است. همراه با مسائل ژنتیکی این وضعیت ممکن است به خاطر عوامل قبل از تولد همراه با ژنتیک رخ بدهد. امکان دارد مادر در روزهای اول بارداری یا قبل از بسته شدن لوله عصبی دچار مواردی چون در معرض اشعه قرار گرفتن، تب شدید، کمبود ویتامین A ، گلوکز زیاد، کمبود اسید فولیک شده باشد.

مداخلات درمانی

در حال حاظر با تکنیک ها و وسایل بخصوصی نوزادان میلو را می توان قبل از تولد تشخیص داد. به وسیله سونوگرافی در ماه های آخر، فتوسکپی، آمینوسنتز و روشی که سطح آلفا فیتو پروتئین AFP را نشان می دهد نقائص بزرگ را می توان تشخیص داد. تغییرات AFP نشانه قطعی بر وجود این نقص نیست. اما ابزار تشخیصی کمکی مناسبی می باشد.

اقدام سریع باید بعد از تولد نوزاد صورت گیرد. بنا به وضعیت به خصوص شخصی و سایر شرایط وابسته به آن، والدین و چپزشک مشاور باید تصمیم بگیرند که چه واکنش طبی باید صورت بگیرد. معمولا موقعی که کیسه در پشت نوزاد قرار گرفته باشد جراحی باید سریع صورت گیرد.

اغلب این بچه ها از ناحیه آسیب دیده دچار فلج بوده و روی مدفوع و ادرار خود کنترل ندارند. این کودکان را می توان پس از آنکه اندکی بزرگتر شدند آموزش داد تا مشکلی از این نظر نداشته باشند.

گفتاردرمانی خوب در گرگان ـ تکمیل شنیداری کودکان

مراحل تربیت شنوایی

روش و فن بیان برای افراد موفق

با ما در ارتباط باشید.

Instagram

Telegram

درمان آبریزش از دهان و تمرین های کنترل زبان و عمل جویدن

معاینه عصبی شیرخوار

آسیب شناسی عصبی زبان پریشی

تکنیک های AVTدر سال اول درمان

 

تکنیک های AVT در سال اول درمان: (  تکنیک برای کم شنوایی )

درمانگر شنوایی- کلامی در هر جلسه آموزشی از انواع تکنیک ها برای تسهیل ارتباط شنیداری و فراگیری مهارت گوش دادن و صحبت کردن استفاده می کند. این تکنیک ها با روشهای ارتباطی مورد استفاده خانواده کودک کم شنوا تلفیق شده و در واقع شیوه‌ای از زندگی آنها تلقی می گردد. در این بخش اشاره ای به مهمترین و کاربردی ترین تکنیک های مورد استفاده در سال اول درمان  کم شنوایی داریم.

تکنیک نوبت گیری

در تعاملات بین والدین و کودک، ویژگی هایی وجود دارد که می‌توان آنها را به عنوان تلاشی در جهت واداشتن کودک به نوبت گرفتن در مکالمه در نظر گرفت. مثال والد به طور پیوسته به رفتارهای کودک(رفتارهای غیر آوایی) پاسخ می دهد. در نتیجه تعاملش با کودک را تنظیم می‌کند و این تعامل مانند مکالمه به نظر می رسد. در ارتباط شفاهی دائماً جای صحبت کردن و گوش کردن عوض میشود. کودک کم شنوا قبل از آن که به مهارت های گفتاری دست یابد ،باید مهارت نوبت گیری در مرحله آواسازی را یاد بگیرد. این مهارت در سنین نوزادی و خردسالی فرا گرفته می شود.

برای آنکه این مهارت در کودک کم شنوا تقویت شود و رشد و توسعه یابد، کافیست ابتدا به آوا سازی بپردازید. و سپس چند لحظه منتظر بمانید تا او نیز پاسخ دهد(آوا سازی کند). شما نیز آوا سازی کودک را تکرار کنید و این بار نوعی آوا بر آواسازی پیشین او بیافزایید. یا از جملات مناسبی برای صحبت با او استفاده کنید. شما با منتظر ماندن این پیام را به او می‌دهید که حالا نوبت اوست که صحبت کند.

تکنیک توجه مشترک

اعمالی که برای جلب توجه دیگران برای شریک شدن در اطلاعات انجام میشود. یکی از مهمترین قوانین ارتباط روان این است که هر دو نفر بر روی یک موضوع تمرکز نموده و درباره آن موضوع با یکدیگر پیام رد و بدل کنند. این تمرکز توسط توجه نوزاد روی چشمان والدین، زاویه نگاه آنها، حالات چهره، صداو اشارات نمایان میشود.از طریق نگاه کردن و اشاره نهایتاً کودک می فهمد که ارتباط شامل موضوعاتی می باشد که دو طرف، به روشهای مختلف راجع به این موضوعات ارتباط برقرار می کنند. در ابتدا زمانی که مادر و نوزاد به یکدیگر نگاه می کنند. مادر آواسازی کرده یا با کودک صحبت می کند.

بعد از زمانی که کودک به اشیا و اتفاقات توجه میکند، مادر مکرراً توجه کودک را دنبال کرده و درباره آنچه که احتمالاً کودک مشاهده می کند برایش توضیح می دهد. در چهار تا شش ماهگی کودک می‌تواند نگاه مادر را دنبال کرده و نسبت به چرخش او در هنگام نگاه کردن یا اشاره به چیزی حساس شود. اگر مادر از کلماتی نظیر “ببین، نگاه کن” استفاده کند، کودک سریعتر نگاه مادر را تعقیب خواهد کرد.

 

تکنیک آکوستیکی AVT در کم شنوایی

تکنیک گفتار مادرانه

والدین معمولاً در صحبت با کودک خود از تولد تا سه سالگی از نوع متفاوتی از گفتار به نام گفتار مادرانه استفاده می کنند. که ویژگی های خاصی دارد. استفاده از این گفتار در مادران کودکان کم شنوا از اهمیت بیشتری برخوردار است.

گفتار مادرانه دارای خصوصیات زیر میباشد:

طول گفته ها کم است.

از نظر معنایی و نحوی ساده تر است.

فرکانس زیر تری دارد.

سرعت آن کمتر است.

گفته ها حالت ریتمیک و آواز گونه دارند.

بین گفته ها مکث های طولانی تری وجود دارد.

گفته ها واضح ترند.

از نظر واجی ساده شده است. مثلاً کلماتی با تکرار یک هجا(لالا،جوجو) در آن وجود دارد.

ازکشیدگی یک واکه در گفتار استفاده می شود.

مکث های طولانی تری در مرزهای بین جملات دارد که به کودک فرصت پردازش گفته ها را می دهد. و نیز به کودک برای نوبت گیری علامت داده و همچنین باعث برانگیختن او برای پاسخ دادن میشود.

از ویژگی‌های گفتار مادرانه محتوای آن است. با توجه به سن کودک متغیر می باشد. تا سه ماهگی شامل احساسات و تجربیات نوزاد است و در هفت ماهگی علاوه بر احساسات و تجربیات کودک در مورد اشیا و اتفاقات پیرامون و کارهایی که مادر یا شیرخوار در حال انجام آن است. یا به تازگی تمام شده نیز صحبت می شود. در ۱۱ تا ۲۴ ماهگی در مورد اشیایی که مادر یا شیرخوار با آن بازی می کنند می باشد.(توانایی های شیرخوار یک ساله)

هنگامی که از گفتار مادرانه استفاده می‌کنیم ،ویژگیهای دیرشی، زیر و بمی و شدتی صدا دائما تغییر می‌کند. و این خود کمک بزرگی به درک کودک کم شنوا می نماید. اغراق در بیان این ویژگی ها به رشد و توسعه مهارت درک شنوایی کودک کمک می کند.

تکنیک انتظار

مدت زمان لازم که شما بعد از صحبت کردن باید منتظر بمانید .تا کودک فرصت کند اطلاعات شنیده را پردازش کند. و سپس عمل خواسته شده را انجام دهد یا صدای مورد نظر شما را تقلید کند تکنیک انتظار نام دارد. پس از تولید صدا واژه یا عبارتی که در حال ارائه آن هستید،برای فرصت دادن به کودک جهت تقلید از شمردن به آرامی تا ۱۰ استفاده کنید.

“شمردن به آرامی تا ۱۰” مدت زمان مناسبی است که میتوان به کودک داد و منتظر ماند تا صدا را تقلید و تولید کند. صدا را بگویید و سپس به کودک اشاره کنید و وانمود کنید که نوبت اوست که صحبت کند. و در اینجا از تکنیک “علامت دستی” استفاده کنید.

تکنیک علامت دستی

تکنیک علامت دستی یکی از مفیدترین تکنیک‌های روش شنوایی- کلامی است .که به منظور تقویت مهارت گوش دادن، گفتار و زبان استفاده می شود.

علامت دستی شامل موارد زیر است:

1. اشاره به گوش یعنی علامت دادن به کودک برای گوش کردن.

2.در مراحل اولیه درمان وقتی که کودک مستقیماً به صورت فرد نگاه می‌کند و به دنبال نشانه های بینایی می گردد. درمانگر، والد یا مربی برای مدت کوتاهی لب های خود را با دست می پوشانند. در سایر اوقات پوشاندن لب ها لازم نیست،چون ممکن است که کودک مشغول فعالیت دیگری باشد اما در محدوده ای باشد که صدای فرد بزرگسال را بشنود.

3. درمانگر، والد یا مربی دست خود را به طریقه عادی و طبیعی به معنی اجازه تقلید صدایش یا علامتی برای تغییر نوبت مانند یک میکروفون مقابل دهان کودک می گیرد.

4. مربی یا والد با گرفتن یک حیوان اسباب بازی یا اسباب بازی دیگر در مقابل دهانش صحبت می‌کند .و بعد با گرفتن همان حیوان مقابل دهان کودک نشان می دهد که نوبت اوست که صحبت کند.

بسیاری از متخصصین و آسیب شناسان گفتار و زبان دریافته‌اند که استفاده از تکنیک علامت دست حتی در کودکان شنوا نیز به مهارت گوش دادن کمک می‌نماید.

تکنیک آکوستیکی در کم شنوایی

 

تکنیک تاکید آکوستیکی :

تکنیک تأکید آکوستیکی شامل مجموعه‌ای از الگوهای گفتاری است .که به منظور قابل شنیدن کردن و واضح کردن گفتار ارائه شده به کودک کم شنوا استفاده میشود. تکنیک تأکید آکوستیکی بخش مهمی از جلسات آموزشی شنوایی- کلامی را تشکیل می دهد. و به ویژه برای کودکانی که به تازگی شروع به استفاده از سمعک یا کاشت حلزون نموده اند بسیار کارآمد و مفید است .به تدریج که کودک مهارت گوش دادن را یاد می گیرد از تکنیک تأکید آکوستیکی کمتر استفاده می‌شود. و گفتار به شکل طبیعی تر ارائه می گردد.

تاکید آکوستیکی شامل تولید یک صدای کشیده تر، استفاده از زیر و بمی اندکی بالاتر برای کلمه و یا فونمی که کودک نمیشنود، نجوا کردن صداهای به‌خصوص، مکث کردن قبل و بعد از فونم و یا کلمه هدف می باشد.

برای آشنایی با نحوه اجرای تکنیک تاکید آکوستیکی به موارد و قوانین زیر توجه فرمایید:

تکیه روی یک صدا،هجا و کلمه و یا حتی عبارت خاص می گذاریم تا به کودک جهت شنیدن بهتر آن کمک کنیم. برای برجسته کردن بخش مورد نظر ویژگی های آهنگ‌ ،صدا یا کلمه هدف را با اغراق دستکاری می کنیم.

کلمه هدف را نسبت به بقیه کلمات جمله ،کشیده تر و بلند تر بیان می کنیم.

تاکید آکوستیکی می تواند در هر جای جمله باشد. ولی در مراحل اولیه در انتهای جمله مورد استفاده قرار می گیرد.

توجه فرمایید که:

در مراحل اولیه استفاده از تکنیک تأکید آکوستیکی از گفته های کوتاه و ساده استفاده می گردد.

در مراحل ابتدایی جهت افزایش قابلیت شنیدن از سرعت کم استفاده می شود.

گفتار با تاکید روی ویژگیهای زیر و بمی، شدت و علائم دیرشی می باشد.

جهت رسیدن به بیشترین قابلیت شنیدن ،پیام با صدای آشنا به تعداد مورد نیاز ارائه می گردد.

زمانی که کودک صدا را کسب کرد یا کلمه یا عبارت را متوجه شد. استفاده از این روش را متوقف می نماییم و به صورت طبیعی بیان می کنیم.

وجود یا عدم وجود نویز، نزدیک بودن یا فاصله گرفتن گوینده از کودک، تکرار یا عدم تکرار پیام، گفته کوتاه یا طولانی، گفتار با سرعت کند یا تند، ابتدا یا انتهای کلمه و عبارت و جمله، مجموعه پاسخی بسته یا باز و نیز صدای آشنا یا ناآشنا متغیرهایی هستند که روی میزان و نوع تاکید آکوستیکی تاثیر می گذارند.

تکنیک خرابکاری عامدانه

روشی است که در آن به عمد کاری اشتباه و غیر منتظره برای تحریک کودک به نشان دادن عکس العمل انجام می دهیم. این تکنیک را می توان برای کودکان نوپا از ۱۸ ماهگی و حتی کمی زودتر شروع نمود.

هدف از این روش ایجاد حالت تعجب در کودک است که معمولاً منجر به پاسخ کلامی از سوی کودک میشود.

روش اجرای این تکنیک به این صورت است که باید عمداً عملی کاملاً غیر منتظره را در میان فعالیت‌های روزمره کودک انجام دهیم. برای مثال هنگام ریختن آب میوه داخل بطری در آن را باز نکنیم این عمل برای کودک تعجب‌برانگیز است و کودک را به بیان کلمه یا کلماتی و حتی در مراحل پایین تر تولید یک صدا جهت ابراز احساسات وامی‌دارد.

برای کودک بزرگتر قرار دادن وسیله در جای اشتباه روشی خوب برای استفاده از این تکنیک است.

زمان بکارگیری تکنیک: این تکنیک را در طول فعالیت های برنامه ریزی شده خود استفاده نمایید.

استفاده از این روش فواید دیگری از جمله ایجاد یک زمان استراحت برای دور شدن از یکنواختی و رسیدن سریع تر به بیان شفاهی در موقعیت های طبیعی از سوی کودک می باشد.

تکنیک توسعه و  تعمیم

این تکنیک شامل تکرار یک بخش و یا کل گفته کودک می باشد. به نحوی که از لحاظ نحوی و معنایی به شکل متناسب تری بیان شوند. توسعه شامل گفته صحیح و بهبود یافته همان جمله ای است که توسط خود کودک بیان شده است. یعنی تکرار عین جمله کودک با اصلاح نحوآن به وسیله تاکید روی بخشی که کودک حذف کرده است. توسعه زمانی به کار می رود که مثلاً گفتار کودک دوکلمه‌ای است و ما می‌خواهیم به سه کلمه بسط دهیم یا حرف اضافه به کار نمی رود و ما می خواهیم حرف اضافه را بیفزاییم. تکنیک توسعه گفته کودک را میگیرد و یک جز به آن اضافه می‌کند. یا جزء اشکال دارد آن را تسهیل می کند و مجدد بیان می کند. پس یک قدم مهم در تکنیک توسعه تشخیص جمله کودک است.

تعمیم نیز شامل گفته اصلاح شده و بهبود یافته کودک می باشد. با این تفاوت که والد به توسعه مفصل‌تر موضوع مورد بحث می پردازد.

تعمیم می تواند به صورت درخواست اطلاعات جدید از کودک در مورد همان موضوع یا ارائه این اطلاعات توسط مادر باشد یا به کاربرد همان اطلاعات قبلی در مورد موضوع جدید بپردازد.

هدف از توسعه در درجه اول اصلاح خطای نحوی می باشد. و هدف از تعمیم افزودن اطلاعات نحوی و نیز اطلاعات معنایی به گفته کودک است.

تکنیک آکوستیکی در کم شنوایی

 

تکنیک استنباط شنیداری

کلمه آخر جمله یا عبارت و یا یک شعر را حذف کرده و از کودک می‌خواهیم که آن را تکمیل کند.

اجرای تکنیک را با موضوعات آشنا شروع می کنیم و سپس از اطلاعات جدید استفاده می نماییم.

در کودکان کوچکتر از یک شعر آشنا یا شعر مادرانه شروع می نمایم.

در کودکان بزرگتر با استفاده از مفهوم جمله یا عبارت، کودک بخش حذف شده را پیش بینی می کند.

کاردرمانی ذهنی

خدمات

تربیت شنوایی و توسعه گفتار

رشد حرکت کودک

آموزش دوران کودکی

درباره کلینیک یاشا

اینستاگرام کلینیک یاشا ـ خدمات گفتاردرمانی ـکاردرمانی ـ روانشناسی در گرگان

ویژگی های اختلال بینایی

 

ویژگی های اختلال بینایی

لون فلد در 1980، 6 درجه از اختلالات بینایی را براساس اثری که روی عملکرد حس و حافظه دارند به این صورت ترسیم کرده است.

• نابینایی کامل، مورثی، که قبل از 5 سالگی به وجود می آید.
• نابینایی کامل بعد از 5 سالگی
• تا حدودی نابینا، مورثی
• حدودا نابینا، اکتسابی
• تقریبا نابینا با بینایی اندک، مورثی
• تقریبا بینا

این اختلالات به ترتیب و بر حسب درجه تاثیری که روی شخص باقی می گذارند درجه بندی شده اند. به این معنی که اگر نابینایی کامل قبل از 5 سالگی اتفاق افتد. یا به صورت مورثی و مادر زادی باشد بیشترین تاثیر منفی را بر عملکرد شخص باقی می گذارد.

وارن در 1984 مقالات و نوشته های زیادی را در مورد هوش کودکان دارای اختلال بینایی بررسی کرد و گزارش داد. که بعضی از قسمت ها هوش این کودکان با جهان فرق می کند. چندین محقق بر این عقیده اند که رشد هوشی و عملکردی می تواند از یک اختلال بینایی تاثیر بگیرد.

در هر حال مقایسه افراد نابینا با اشخاص بینا کار درستی نیست.

و فقط در مهارتهایی امکان پذیر است که اختلال فرد نابینا روی عملکرد او هیچ تاثیری نداشته باشد.

کرتلی در 1975 می گوید گاهی عوامل خارجی مثل محیط خانواده با معلولیت های فیزیکی باعث ایجاد تفاوت بین فرد بینا و نابینا می شوند. همچنین بین هوش و سنی که اختلال بینایی رخ داده هیچ ارتباطی وجود ندارد.

از نظر مهارت های گفتاری و زبانی کودکان معمولی از طریق تجاربی که از راه بینایی و نشانه های مربوط به کلمات به دست می آورد، رشد می کنند. و نابینایان بر اساس درجه نابینایی از نظر مهارتهای زبانی و کلامی محدودیت هایی دارند. زیرا نمی توانند از طریق بینایی شئ را با لغت ارتباط دهند. یادگیری آنها فقط از طریق شنوایی و تماس شکل می گیرد. سخن گفتن معمولا با کندی آموخته می شود. و حتی امکان دارد بعد از یادگیری کلام و گفتار روان نباشد.

وارن 1984 عقیده داردکه اگر کودک نابینا معلولیت دیگری نداشته باشد مدارک چندانی وجود ندارد که نشان دهد با همسال بینای خود تفاوتی نداشته باشد.

پارسونز و سابورنی در سال 1987 گزارش کردند کودکان کم بینای پیش دبستانی از نظر عملکرد زبانی در قسمت های فهم شنوایی، قدرت لفظی و کلا زبان ، پایین تر از همسالان بینای خود عمل می کنند. این کودکان همچنین امکان دارد پدیده ای به نام زیاده گویی داشته باشند. در زیاده گویی یا Verbalisms شخص از گفتار زیاد و لغات کم معنی استفاده می کند.

از نظر پیشرفت تحصیلی کودکان مبتلا به اختلال بینایی ممکن است از همتایان بینای خود بسیار عقبتر باشند.

به طور متوسط بچه های نابینا در یک کلاس درس، دوسال بزرگتر از دیگران هستند. به هر حال این پدیده سنی به دلیل دیرتر رفتن به مدرسه، غیبت های زیاد از مدرسه به خاطر مشکلات مربوط به چشم، فقدان تجهیزات مناسب در مدرسه و استفاده از خط بریل یا برجسته است.

کرتلی در 1975 عقیده دارد که خواندن با بریل 3 برابر آهسته تر از خواندن معمولی است. و این خود به معنی کند شدن کسب معلومات است.

رشد اجتماعی و توانایی سازگاری و تطبیق با محیط، وابسته به عوامل مختلف ارثی و تجربی می باشد. درست است که هر کس دنیا را به طریق خود تجربه میکند اما نیروها و روابط مشترکی وجود دارند که پایه هایی برای ساختن درک ما از خود و دنیای اطراف هستند.یکی از این نیروها بینایی است.

بدون بینایی درک ما از خود و دنیای اطراف مختلف خواهد بود.

و همین امر ممکن است باعث مشکلات احساسی و اجتماعی در افراد دارای اختلال بینایی شود. همچنین مشکلات اجتماعی امکان دارد باعث رانده شدن افراد نابینا از فعالیتهایی شود که برای افراد بینا تنظیم شده است مثل ورزشها و فیلمهای سینما.

محروم کردن این افراد از فعالیتها و تجربه های اجتماعی بیشتر به خاطر طرز برخورد منفی مردم نسبت به افراد نابینا است تا کمبود سازگاری و تطبیق اجتماعی آنها.

در این مورد تحقیقات زیادی صورت نگرفته و اطلاعات کافی در دست نیست. محققین نظریات گوناگونی را ارائه دادند. از نظر جهت یابی و حرکت شخص نابینا از چندین جهت تحت تاثیر این نقص قرار دارد. ممکن است به خاطر اختلالی که دارد قادر به شناخت موقعیت خود در رابطه با مردم و محیط نباشد. از نظر مکانی در جهت دسترسی حرکت نکند و از صدمه دیدن نگران باشد. و به همین دلیل برای محافظت محیط خود را محدود کند.

والدین و متخصصان هم ممکن است به این ترس دامن بزنند. چون می خواهند فرد نابینا را از هر خطری محافظت کنند. همین امر باعث وابستگی شخص به آنها در تمام عمر و عدم دستیابی به استقلال فردی می شود.

یک فرد نابینا ممکن است در تطبیق حرکات ریز هم مشکل داشته باشد.

تطبیق ضعف چشم با دست در یادگیری چگونگی استفاده از وسایلی چون قاشق، چنگال، مسواک و دیگر اشیا مشکل ایجاد می کند. برای جلوگیری یا تصحیح مشکلات حرکتی ریز بسیاری از افراد نابینا به آموزش بیشتری که مستقیما متمرکز بر بالا بردن موقعیت ها و استقلال فردی باشد نیاز دارند.

رشد توانایی های درکی، حرکتی برای رشد و توسعه توانایی های درکی، زبانی، اجتماعی و شخصی حائز اهمیت است.

وارن در 1984 می گوید کودک نابینا از نظر توانایی های قوه تشخیص وزن، صدا و بافت با بچه بینای همتای خود قابل مقایسه است. ما در مهارت های درکی پیچیده مانند تشخیص نوع یا ترکیب اشیا، روابط فضایی یا مکانی و تکامل درکی حرکتی مانند یک فرد بینا عمل نمی کند.

گاهی این تصور غلط از توانایی های درکی اشخاص نابینا وجود دارد که آنها چون دید خود را از دست داده اند از جنبه های دیگر حسی رشد بیشتری دارند. برای مثال می توانند آنچه را که مردم عادی نمی توانند بشنوند یا ببویند و بهتر بفهمند. مدارک و نوشته ها نشان داده اند که این تصور اصلا درست نیست.

اختلالات بینایی

اختلال یادگیری

اختلال یکپارچگی حسی

با ما همراه باشید.

Instagram

Telegram

ویژگی های شناختی کودکان اتیستیک

درک گفتار در تربیت شنوایی

آپراکسی و درمان

آپراکسی

در سال 1866 Hughlings jackson پدیده بالینی ای را توصیف کرد. که در آن بیمار در انجام حرکات ارادی بر اساس دستور و درخواست،مشکل دارد. سپس در 1870 Steintal اصطلاح آپراکسی را برای اختلال حرکات هدفمند و ارادی که ناشی از ضعف عضلانی وناهماهنگی حرکتی نباشد به کار برد. در همان سال محققی به نام ، فینک تبورگ اصطلاح asymbolia را به کار برد. که شامل تمامی اختلالاتی بود که موجب آسیب توانایی رمز گذاری مفاهیم می شود. این رمز گذاری ممکن است از طریق زبان یا از طریق حرکات باشد .به این معنی که آفازی و آسیب کاربرد حرکات بیانگر و پانتومیم جنبه هایی از یک نقص زیر بنایی هستند.

تعریف :آپراکسی یک اختلال حرکتی است که به علت ضایعه مغزی ایجاد می شود .و بیمار در برنامه ریزی حرکتی مشکل دارد .و باعث شود فرد علی رغم اینکه دستورات کلامی را درک می کند و ضعف یا فلجی در عضلات ندارد،قادر به اجرای دستورات کلامی نمی باشد .در حالیکه فرد قادر است همان حرکات(خواسته شده یا تقلیدی) را در زندگی روزمره انجام دهد .

در آپراکسی فرد فعالیت ها و عملکردهایی را که به خوبی یاد گرفته شده و در آنها مهارت دارد(Praxis) را نمی تواند به صورت ارادی انجام دهد. (Coslett, 2018).بنابراین آپراکسی به دلیل ضعف عضلات نمی باشد و به علت مشکل در برنامه ریزی و توالی حرکات است.

لیپمن آپراکسی را به سه گروه تقسیم کرد:

Limb-kinetic Apraxia

Ideomotor Apraxia

Ideational Apraxia.

انواع آپراکسی:

در ارتباط با نام گذاری آپراکسی هنوز یک توافق کلی وجود ندارد؛برخی آپراکسی را بر اساس قسمتی از بدن که درگیر می شود نام گذاری می کنند.مانند؛آپراکسی دهانی-چهره ای(Orofacial)یا حرکتی چشم(Ocular Motor).

برخی دیگر از محققین بر اساس مکانیسم زیر بنایی آپراکسی را طبقه بندی می کنند.مانند؛آپراکسی ایده ای(Ideational) یا آپراکسی ساختاری(Constructional).

همچنین در بعضی منابع آپراکسی بر اساس فعالیتی که از بیمار می خواهیم انجام شود تقسیم بندی می شود.مانند؛آپراکسی گفتار،آپراکسی نوشتن،آپراکسی باز کردن چشم،آپراکسی لباس پوشیدن.

گاهی وقت ها هم آپراکسی بر اساس جایگاه آناتومیک ضایعه نام گذاری می شود مانند آپراکسی کالوزال.

آپراکسی ایده ایIdeational

اختلال در ایده هایی که برای فهم کاربرد اشیا مورد نیازند. افراد دچار آپراکسی ایده ای از انجام حرکات متوالی که منجر به یک نتیجه می شود ناتوانند.  یعنی بیمار قادر نیست حرکات متوالی مربوط به انجام یک تکلیف پیچیده و چند مرحله ای را انجام دهد.مثلا آماده کردن چای-پست کردن نامه و…

محل ضایعه: آسیب وسیع نیمکره چپ و عمدتا به لوب آهیانه چپ.

همیشه بر روی دو سمت بدن تاثیر می گذارد.

آپراکسی ایده ای-حرکتیIdeomotor

در این نوع آپراکسی بین ایده  مهارت حرکتی و اجرای آن یک قطع ارتباط ایجاد شده و در نتیجه حرکت به شکل نادرست انجام می شود. آسیب معمولاً در زمان بندی، توالی و سازماندهی فضایی حرکت رخ می دهد.

ضایعات دو طرفه در کورتکس پاریتال و فرونتال و راه های ارتباطی ماده سفید  و هسته های قاعده ای ایجاد شده است.

آپراکسی های دهانی-چهره ای، دست، گفتار و لباس پوشیدن جزء آپراکسی های ایده ای-حرکتی قرار دارند.

آپراکسی گفتار

آپراکسی گفتار(Apraxia of Speech )یک اختلال در برنامه ریزی حرکتی گفتار است. در این نوع آپراکسی بیمار ممکن است بتواند حرکات دهانی را تقلید کند. اما همین حرکات را برای بیان واج ها یا هجاهای گفتاری نتواند بکار ببرد.آپراکسی گفتار به نام های دیگر هم در متون مطرح شده است. Acquired Apraxia of Speech, Verbal Apraxia, Dyspraxia.

مشخصات اصلی آپراکسی گفتار در سه حوزۀ تولید، نواخت و روانی گفتار است.

علائم آپراکسی گفتار

1.بیشتر خطاهای تولیدی بیماراز نوع جانشینی است.

2.خطاهای مربوط به  مختصه جایگاه تولید بیشتر ازمختصه های شیوه تولید و واکداری است.

3.خطاها در خوشه های همخوانی بیشتر از همخوان های منفرد است.

4.خطاهای مربوط به جایگاه های خلفی بیشتر از جایگاه های قدامی است.

5.بیشتر صداهای بی واک جانشین صداهای واکدار می شوند تا برعکس.

6.خطاهای همخوانی شایع تر از واکه ای است.

7.خطاها در هجاها و کلمه های بی معنی بیشتر از کلمه های معنادار است.

8.خطاها در صداهای کم بسامد بیشتر است.

9.خطاهای تولید بیشتر در گفتار ارادی نسبت به گفتار اتوماتیک مشاهده میشود. در گفته های تقلیدی نیز خطا رخ می دهد

10.تلاشهای زیاد و خارج از هدف و کورمال کردن برای گفتن کلمه

11.میزان خطاها با افزایش طول کلمه بیشتر می شود.

منطقه ضایعه درآپراکسی گفتار

در ارتباط با جایگاه ضایعه در آپراکسی گفتار  تحقیقات مختلف نشان داده اند. که آسیب به هر یک از نواحی بروکا، قشرتمپوروپریتال و فرونتال چپ، منطقه ی قدامی-فوقانی اینسولای چپ، و همچنین ساختارهای زیر قشری چپ به طور خاص هسته های قاعده ای منجر به بروز آپراکسی گفتار در بیماران می شود.

ارزیابی آپراکسی گفتار

مانند آفازی ارزیابی آپراکسی هم پس از تاریخچه گیری با غربالگری اولیه شروع می شود. و سپس از آزمون ها و ارزیابی های جامع انجام می شود.

بر اساس دستورالعمل انجمن گفتار،زبان و شنوایی آمریکا ارزیابی آپراکسی شامل موارد زیر است:

تاریخچه گیری:شامل وضعیت پزشکی و تاریخچه پزشکی،آموزشی،شغلی،فرهنگی و توانایی های زبانی بیمار.

گزارش و شکایت های بیمار در ارتباط با مشکل:مشکلات ارتباطی و زبانی بیمار که روی تعاملات اجتماعی و شغلی بیمار اثر منفی گذاشته باشد.

ارزیابی وضعیت حسی و حرکتی بیمار.

ارزیابی سیستم های تنفس،آواسازی،تشدید.

ارزیابی و معاینه اندامهای دهانی-حرکتی مانند قدرت ،دقت و تون عضلات.

ارزیابی ویژگی های آکوستیک و ادراکی گفتار.

ارزیابی  توانایی های زبانی بیمار.

درمان آپراکسی گفتار

یکی از روش های درمانی برای درمان آپراکسی گفتار رویکرد 8 مرحله ای روزنبک است که این مراحل عبارتند از:

1.بیمار و درمانگر با هم کلمه مورد نظر را تولید می کنند.

2.درمانگر کلمه مورد نظر را تولید  می کند سپس بیمار کلمه را در حالی که درمانگر به آرامی و بدون صدا فقط با حرکات دهانی آن را نشان می دهد ، می گوید.

3.درمانگر کلمه را می گوید بعد از او بیمار کلمه را می گوید.

4.درمانگر کلمه را می گوید بیمار با موفقیت کلمه را تکرار می کند.

5.کلمه مورد نظر به صورت نوشته به بیمار ارائه می شود درمانگر کلمه را بلند می خواند و بیمار به کلمه نگاه می کند.

6.کلمه نوشته شده به بیمار نشان داده سپس برداشته می شود به دنبال این تاخیر بیمار کلمه را می گوید.

7.درمانگر سوالی می پرسد که پاسخ آن ، کلمه مورد نظر می باشد و بیمار کلمه رادر جواب می گوید.

8.بیمار و درمانگر موقعیت نمایشی را ترتیب می دهند که از کلمه مورد نظر استفاده شود و بیمار در زمان مناسب کلمه مورد نظر را می گوید.

PROMPT  ( PROMPTS for Restructuring Oral Muscular Phonetic Targets):یکی از روشهای اختصاصی درمان آپراکسی است. مشخصه اصلی این روش استفاده ،ازراهنماهای لمسی به منظور ایجاد راهنماهای فشار ، حس جنبش و حس عمقی و نهایتا تسهیل گفتار می باشند. یعنی در این روش درمانگر به عنوان برنامه ریز خارجی عمل می کند. و در واقع یک سری راهنمایی برای جنبه های فضایی و زمان بندی تولید گفتار فراهم می کند. در این روش تماس انگشت در قسمت های مشخصی از صورت و گردن به منظور نشان دادن جایگاه تولید استفاده می شود. همچنین در مورد مشخصه های دیگر حرکتی از جمله شیوه تولید ، میزان حرکت فک ،دیرش هجا ومواردی مانند تنش عضلانی ، آگاهی هایی به بیمار داده می شود.

یکی دیگر از روش های درمان آپراکسی گفتار روش درمان آهنگین(MIT) است که در بخش درمان های آفازی توضیح داده شد.

همچنین از روش های تحریک حسی استفاده می کنیم که این روش ها عبارتند از:

استفاده از یخ و لمس:هدف از این روش کمک به افزایش آگاهی بیمار در مورد وضعیت اندامهای تولیدی و وضعیت هدف می باشد. یک قطعه یخ یا مسواکی که داخل آب یخ بوده به منظور نشان دادن قسمت هایی از اندام های تولیدی که در هنگام تولید در تماس با هم قرار می گیرند می توان استفاده کرد. مثلا نوک زبان ، سه تیغ لثوی با یخ لمس می شود . با این روش آگاهی از اندام هدف تسهیل می شود.

استفاده از حرکات منفعل اندام های تولید که توسط درمانگر برای بیمار انجام می شود و همچنین استفاده ازPNF.

زمزمه کردن برای ایجاد واج /م/ ،خمیازه کشیدن برای تولید /آ/ ،لالایی خواندن برای تولید / ل/ ،فوت کردن شمع برای تولید / پ / ،استفاده از آینه برای دادن پسخوراند.

آپراکسی _ از سیر تا پیاز

آپراکسی

رویکردهای درمانی اتیسم

درمان و توانبخشی آفازی

لکنت زبان چیست؟

اینستاگرام کلینیک یاشا ـ خدمات گفتاردرمانی ـکاردرمانی ـ روانشناسی در گرگان

اختلال شنوایی

مقدمه

والدین سهند اظهار کرده اند که او از کودکی دچار مشکلاتی بوده است. اما اولین بار آنها وقتی سهند یک سال و نیمه بوده است به دلیل حرف نزدنش او را نزد پزشک برده بودند. طبق گفته والدین بعد از معاینات متعدد پزشک به آنها گفته بود که سهند مشکل شنوایی دارد. و باید پیش متخصص برده شود. ولی آنها در باره اختلال شنوایی اقدامی نکرده بودند.

در نهایت وقتی سهند سه سال داشت و نمی توانست صحبت کند برای معالجه اقدام کردند. از همان زمان او را بعنوان کودک دارای نقص شنوایی تشخیص و سهند را در مهد کودک ویژه ناشنوایان ثبت نام کردند. او از آن زمان از سمعک و آموزش تیم توانبخشی استفاده می کند.

تعاریف و مفاهیم

ناتوانی شنوایی بر اساس درجه از دست دادن شنوایی تعریف می شود. به این معنی که حساسیت شخصی نسبت به بلندی و شدت صدا و زیروبمی و تکرار صدا ارزیابی می شود. واحدی که برای اندازه گیری شدت صدا مورد استفاده قرار می گیرد دسی بل است. محدوده آن برای شنوایی انسان تقریبا از 5 تا 130 دسی بل می باشد.

صداهای بلندتر از 130 دسی بل برای گوش انسان بسیار دردناک خواهد بود. تکرار صدا به وسیله تعداد چرخه هایی است که مولکولهای ارتعاش کننده در ثانیه کامل می کنند. واحد اندازه گیری این چرخه ها در ثانیه هرتز HZ می باشد.

گوش انسان از 20 تا 15000 هرتز را می تواند بشنود. صداهای صحبت کردن از 300 تا 4000 هرتز و صدای موسیقی پیانو از 2705 تا 4186 هرتز می باشد. اگرچه گوش انسان می تواند صداهای 15000 هرتز را هم بشنود ولی صداهای محیط بین 300 تا 4000 هرتز است.

طبقه بندی

ناتوانیهای شنوایی یکی دیگر از معلولیت هایی است که می توان آن را بر اساس شدت وضعیت تقسیم بندی کرد. این تقسیم بندی برای مواقعی که استراتژی ها و راه حلهای مختلف طرح ریزی می شوند. باید با حساسیت خاصی صورت گیرد.

سیستم تقسیم بندی بر اساس شدت وضعیت است و اطلاعات مربوط به توانایی کودک در فهمیدن صحبت را در سطوح مختلف ارائه میدهد.

این طبقه بندی ها به شرح زیر است.

• ناشنوایی بسیار اندک بین 0 تا 25 دسی بل. مشکل زیادی برای شنیدن صدای سخن گفتن معمولی وجود ندارد.
• ناشنوایی خفیف بین 25 تا 40 دسی بل. فرد معمولا با صداهای ضعیف مشکل دارد و گاهی برای شنیدن بعضی از صحبت های معمولی مثل گفت و گوهای گروهی هم مشکل پیدا می کند.
• ناشنوایی متوسط بین 40 تا 60 دسی بل. اغلب اوقات برای شنیدن صحبتهای معمولی مثل گفت و گوها یا مکالمات عادی مشکل دارد و گاهی در شنیدن گفتوگوهای بلند نیز دچار مشکل مشکل می شود.
• ناشنوایی شدید و مداوم شضامل سخت شنیدن و کری است و در 60 تا 80 دسی بل می باشد. حتی در صورت بلند صحبت کردن و بالا بردن صدا فرد در شنیدن دچار مشکل است.
• ناشنوایی عمیق یا سنگین کری 80 دسی بل یا بیشتر. که معمولا حتی صداها یا صحبتهای بسیار بلند هم شنیده نمی شود.

ویژگی ها

این کودکان از نظر هوشی مانند بچه های معمولی هستند. مدو در 1980 می گوید: شباهت در نمرات هوشی هنگامی دیده می شود که برای آزمایش هوش کودک ناشنوا از ابزار غیر لفظی استفاده شود. و دانش آموز نیاز به پاسخ های لفظی نداشته باشد.

او همچنین می گوید باید در مورد توانایی زبان، صحبت کردن و اشارات افراد ناشنوا آمار و شواهد کافی جمع آوری شود. و در طرح و اجرای تستها و بعد هم تجزیه و تحلیل نتایج آنها مورد استفاده قرار گیرد.

رشد مهارتهایی مثل زبان و صحبت کردن تحت تاثیر ناشنوایی قرار می گیرد و در نتیجه بر مهارتها یا کارایی های اجتماعی و تحصیلی هم اثراتی دارد.

این مشکلات با استفاده از تکنیک ها و استراتژی های خاص قابل حل هستند.

علل

سازمان زبان شنوایی آمریکا چند وضعیت را که در بردارنده احتمال فراوان برای از دست دادن شنوایی است به شرح زیر اعلام میکند.

• سابقه معلولیت یا کمبود شنوایی دوران بچگی در خانواده.
• عفونت ارثی یا قبل از تولد.
• ناهنجاریهای استخوانی سر و گردن.
• وزن کمتر از 1500 گرم در هنگام تولد.
• مننژیت باکتریال که سبب اختلال شنوایی می شود.
• آسفیکسی در موقع تولد و نرسیدن اکسیژن کافی به نگام تولد به مغز.

شنوایی سنجی

درک گفتار در تربیت شنوایی

روش های انجام تربیت شنوایی

کم شنوایی Hearing Loss

 

با ما همراه باشید.

Instagram

Telegram

اختلالات زبان

در طول تاریخ زبانهای مختلفی وجود داشته و تعریفهای گوناگونی از آن شده است. برای مثال لوکاس در 1980 می گوید: زبان منعکس کننده سیستمی از علامات است که بین دونفر یا بیشتر مورد موافقت قرار گرفته است. و تحت تاثیر ویژگیهایی مثل بخش صدا یا واج شناسی، دستور زبان به شکل کلمات یا تک واژه ها و علوم معانی می باشد.در ادامه به انواع اختلالات زبان می پردازیم.

برنستین در 1985 می گوید: زبان سیستمی از قوانین و دستورات است که بر صدا، کلمات و معانی و استفاده از آنها تسلط دارد. این قوانین هم در قسمت درک زبان و هم در بخش تشکیل آن کاربرد دارد. همانطور که قبلا گفته شد اختلالات صدا مشکلات تولید لفظی یا بیان صوتی را در بر می گیرد. اما اختلالات زبانی مشکل در توانایی فهم یا بیان نظرها در سیستم ارتباطی می باشد. تفاوت بین این دو مانند اختلاف بین صدای یک کلمه و معنی آن است. در اختلالات زبان هم در مورد بیان معنی و هم دریافت آن بحث خواهیم کرد.

تعاریف و مفاهیم

وقفه جدی در پروسه زبان اختلال زبان گفته می شود. زبان شامل حافظه، یادگیری، دریافت پیام، تجزیه و تحلیل آن و مهارت های بیانی است. فردی که اختلال زبان دارد ممکن است یک یا چند قسمت از موارد فوق مشکل داشته باشد. تاخیر در زبان وقتی است که پیشرفت رشد عادی گفتار قطع می شود. ولی ترتیب منظم رشد ادامه می یابد. یعنی زمانی که رشد الگوی نرمال زبان در شخصی که دارای این ناتوانی است کندتر از همسالان وی صورت می گیرد. در اختلالات زبان پیشرفت کودک در هیچ یک از جنبه های دستوری که بر رفتار زبانی حکومت می کنند مرتب و از روی قاعده صورت نمی گیرد.

اختلالات زبان را به صورت های گوناگون گروه بندی کرده اند. عده ای آنها را به انواع اختلالات دریافتی و اختلالات بیانی گروه بندی کرده اند. بعضی اختلالات نیز با نام های دیگری مثل آفازی شناخته می شوند.

اختلالات دریافتی زبان

اختلالات دریافتی زبان نتیجه مشکلات فهم گفته های دیگران است. این مساله زمانی قابل توجه است که کودکان قادر نیستند آنچه را که بزرگترها از آنها می خواهند دنبال کنند. اغلب به نظر می رسد که این کودکان مطالبی را که به آنها گفته می شود، نمی شنوند. مشکل اشخاصی که اختلالات دریافتی دارند فهمیدن پیام دیگران و تجزیه و تحلیل زبان اعم از گوش کردن، ترجمه یا معنی دار کردن زبان است.

اختلالات بیانی

اختلالات بیانی موقعی است که شخص در تولید یا تشکیل و استفاده از زبان مشکل دارد. در بعضی از این اختلالات محدوده لغت شناسی فرد کم است. و همیشه از لغات مشابه در موقعیت های گوناگون استفاده می کند. گاهی این اختلال به صورت عدم رشد صحبت کردن بروز می کند. و در ارتباطات شخص مشکلاتی به وجود می آورد. افرادی که این اختلال را دارند برای برقرار کردن ارتباط از اشارات استفاده می کنند.

آفازی

آفازی در طول زمان تعاریف متفاوتی داشته است. ولی معمولا روی موضوع های ثابتی بحث شده است. برای مثال وود در 1971 گفته است: آفازی از دست دادن بخشی یا کل توانایی صحبت کردن، فهم لغت در اثر صدمه، بیماری یا عدم رشد مغز می باشد.

ویگ و سمل در 1984 گفته اند: به افرادی آفازیک گویند که اختلال زبانی آنها به خاطر صدمه مغزی باشد و باعث نقص در فهم زبان، تشکیل و یا استفاده از آن شود. این تعاریف نشان دهنده رابطه آفازی با عواملی که باعث صدمه مغزی می شوند مثل سکته.

مشکلات آفازی به صورت بیانی و ادراکی دسته بندی شده اند. آفازی امکان دارد هم در دوران کودکی و هم در دوران بزرگسالی اتفاق افتد. برای کودکانی که دارای این اختلال هستند از اصطلاح آفازی رشدی استفاده می شود. به نظر می رشد این مشکلات با میزان صدمه عصبی رابطه داشته باشند.

معمولا این کودکان تا حدود دوسالگی از لغات و چهارسالگی از جملات استفاده می کنند. بعضی از مدارک رابطه بین آفازی و صدمه عصبی را مشخص کرده است. اما علی رغم فرضیه ها و تئوریها به دست آوردن مدارک مستقیم و مورد توجهی که ناتوانی عصبی به خصوصی را به آفازی ربط دهد مشکل است.

آفازی بزرگسالی نیز تعاریف زیادی دارد. ولی بیشتر متخصصان در تشخیص شخص آفازیک اتفاق نظر بیشتری دارند تا در تعاریف آن. مشاهدات زیر برای تشخیص افراد مبتلا به آفازی دارای اهمیت است.

• در مرحله ای از سن، اشخاص آفازیک برای دریافت ترتیبی یک موضوع یا پیشامد لفظی و بازده لفظی مرتب مشکل دارند. اشکالات دریافت با نامهای وسعت توجه یا حافظه شناخته شده است. ناراحتی های ترتیبی بازدهی، بیشتر در کمبودهای ترکیبی یا دستور زبانی تشکیل نامناسب جملاتی که به موقعیت های خاص بستگی دارند مشخص می شود.
• احتمال کمی وجود دارد که ترکیب زبانی داده شده، قابل فهم با ارزشیابی درست باشد. یا تولید ترکیب مناسب به نحوی باشد که با وضعیت هم خوانی داشته باشد.

طبقه بندی انواع آفازی

آفازی

تست های آفازی در سکته مغزی

با ما در ارتباط باشید.

Instagram

Telegram

مشکلات بازی در کودکان اتیسم

مشکلات بازی در کودکان اتیسم

1. ضعف در مشغول کردن خود در بازی:

توصیف مشکل:

رایج‌ترین شکایتی که از والدین و سایر مراقبین این کودکان میشنویم،همین است. این کودکان انگار هیچ ایده مشخصی برای بازی کردن ندارند. وقتی حوصله شان سر میرود شروع به پرسه زدن و راه رفتن یا به گوشه‌ای خیره شدن یا انجام حرکات کلیشه ای می کنند. حتی ممکن است یک اسباب بازی را به صورت گذرا لمس کنند، اما به بازی مستمر با آن نمی پردازند.

فرضیه های علت شناسی:

الف) آپراکسی آیا دیسپراکسیا(مخصوصاً از نوع ایده سازی)

ب) نامطلوب بودن وضعیت شناختی- توجه و حافظه کاری

ج) به هم ریختگی شدید یکپارچگی حسی

د) مشکلات عمده زبانشناختی که نقش بزرگی در ایده سازی و گفتار درونی و تصمیم گیری دارد.

ه) ناکافی بودن غنای محیط از جهت تجربه عاطفی، هیجانی ،ارتباطی و فرصت های بازی و بازی گوشی.

و) ضعف مهارت های دستی

راهکارهای پیشنهادی:

الف) سعی کنید به او نگویید این کار را بکن و آن کار را نکن. این مسئله سبب افزایش کنش پریشی اومی شود. سعی کنید خودتان آن کار را انجام دهید و او را هدایت کنید تا او بتواند مثل شما همان کار را انجام بدهد. هر قدر از مشارکت و تلاشی که برای انجام آن کار از خودش نشان داد را مورد تقدیر و تشکر قرار بدهید و راضی باشید. تغییرات بزرگ، همیشه به تدریج و آهسته آهسته رخ نمایی می کنند.ضمنا هر چقدر پردازش سیستم حسی و طبیعتاً مهارتهای درکی او بهتر شود. به طور خودبه خود پیشرفت هایی در زمینه کاهش کنش پریشی شاهد خواهیم بود.

ب) ارائه فعالیت هایی که زود بازده بوده و زود به نتیجه قابل رویت برسد. بهبود مهارتهای توجهی و شناختی از طریق کنترل داده ها و تحریکات حسی(مثلاً استفاده از اتاق آکوستیک، اتاق تاریک، نور متمرکز ، اتاق حسی و…)

پ) یکی دیگر از مداخلات سودمند این است. که شناخت کودک در خصوص روابط علی- معلولی بین پدیده ها و وقایع را بالا ببریم. یعنی بفهمی که چه کاری یا اتفاق سبب بروز چه اتفاقی می شود. به عنوان مثال اگر کودک یک عروسک بوق بوقی را فشار داد و شما با شنیدن آن صدا یک متر به هوا پرید و از دیدن این صحنه ذوق کرد و خندید .یعنی اینکه کودک رفته‌رفته متوجه رابطه علت و معلولی بین فشردن عروسک و خروج صدای بوق و صدای بوق و واکنش حرکتی شما شده است. و این سرآغاز بسیاری از بازی های ارتباطی در کودکان و افزایش الگوهای بازیگوشی در ایشان است.

ج) اجرای اصولی پروتکل یکپارچه سازی حسی، مشروط به اینکه واقعاً همان طور که در پروتکل تایید شده برای ارائه تحریک های حسی از قالبهای بازی گونه استفاده شود. مخصوص آب بازی، شن بازی،  بازی در استخر توپ، اسب سواری، تاب بازی، گل بازی، خمیر بازی، صخره‌نوردی، دویدن و غلت زدن در چمنزار و….

د) استفاده از تکنیک هایی نظیر قصه خواندن از روی کتاب های مصور، توضیح کوتاه و با صدای نسبتاً بلند و سرعت نسبتاً کم آن که در حال انجامش هستید و….

و) بهبود عملکرد دستی، تمرینات افزایش ثبات پروگزیمال، بهبود طرح واره بدنی دست و اندام فوقانی، افزایش چالاکی و دقت حرکات ظریف انگشتان، بهبود عملکردهایManipulation،Comprehension وانواعGraspها,Pinchها..

مشکلات بازی در کودکان اتیسم

ضعف در بازی سمبولیک

توصیف مشکل:

یکی از مشخصه‌های اصلی کودکان مبتلا به اتیسم این است که قادر به انجام بازی های نمادین به کیفیتی که سایر همسالانشان به آن می‌پردازند نیستند. کودکان سالم و نرمال وقتی به سه سالگی می‌رسند. پاره بزرگی از زمان بازی کردن شان را به بازی های نمادین و باور سازی و بازی‌های ایفای نقش اختصاص می دهند. در صورتی که اکثر کودکان مبتلا به اتیسم هرگز به این سطح از بازی های سمبولیک نمی رسد .با اینکه تنها در صورتی که در این خصوص به ایشان آموزش داده شده باشد، می‌توانند این نوع از بازی ها را به صورت یک تکلیف انجام دهند.

عمده فرضیه های علت شناسی:

ضعف عمده و نقص در مهارت های تقلیدی، تئوری ذهن، مشکلات زبان شناختی، مشکلات ادراکی، رمزگشایی و رمزگردانی.

راهکارهای پیشنهادی:

الف) تمرین بازی های تقلید، دعوت کودک به برعهده گرفتن نقشی و لو کوچک در بازیهای ایفای نقش ،استفاده از انواع گریم و تغییر لباس و تغییر صدا در حین بازی ها، بهبود مهارتهای رمزگردانی و رمزگشایی دیداری و شنیداری با استفاده از رنگ، صداهای ارگ دستی کوچک و…

ب) یک راه جالب در این خصوص این است که بنشینید و ابتدا با کودک همان بازی همیشگی که دوست دارد را انجام دهید.(مثلاً یک بازیrelational که در آن عادت دارد یک سری از لگوها را به هم بچسباند و داخل سطل بیندازد). پس از مدتی که با کودک به این بازی پرداختید او قبول کرد که با شما به لحاظ سطح اجتماعی بازی در حد بازی هایAssociative ارتباط داشته باشد. از تئوری منطقه مجاوری رشد استفاده کنید و برای لحظاتی سطح بازی خودتان را اندکی بالا ببرید.مثلا موقعی که می‌خواهید لگو را داخل سطل بیندازید .وانمود کنید که لگو دارد با یک صدای زیر از شما خواهش می‌کند که داخل سطل نیندازیدش. و با الگوی یک دیالوگ کوتاه درست کنید که از شما اصرار و از او انکار.

فقر تنوع بازی- تفاوت الگوی بازی- عدم سیالیت بازی:

توصیف مشکل:

یکی دیگر از مشکلات کودکان مبتلا به اتیسم، تنوع علائم و به تبع نوع بازی هایی است که انجام می دهند. اکثر زمان بازی این کودکان، محدود به تعداد بسیار کمی از فعالیت‌های خوشایند است که به زحمت می توان آن ها را بازی های متعارف و مقبول پنداشت. و به ندرت از تعداد انگشتان یک دست بیشتر می شود. مثل علاقه ایشان به پرش های کانگورو وار در حالی که روی توپ های بزرگ نشسته اند. یا آب بازی افراطی و…

عمده فرضیه های علت شناسی:

الف) مشکل عمده در یکپارچگی حسی، تنظیم آستانه های حسی و ترجیح های حسی.

ب) پرش از نوعی ایده سازی که پیش‌تر توضیح داده شد .و همچنین کنش پریشی نوعIdeomotor مربوط به طرح ریزی حرکتی ایده ای ذهنی است.

ج) ضعف الگوهای شناختی و توجهی.

د) اضطراب مزمن و وسواس فکری و الگوهای خودتنظیمی

ه) ناکافی بودن غنای تجربی مشاهده بازی همسالان

و) ضعف مهارت های دستی

ز) مشکلات ادراک دیداری و شنیداری و حرکتی

راهکارهای پیشنهادی:

اول) فکرنکنید که هر قدر کودک به کلینیک و محیط‌های درمانی بیاید، لزوماً بازی کردنش بهتر می‌شود.گاهی زیاد بودن حجم کلاسهای کودک در هفته باعث می شود .که فرصت کافی برای لذت بردن از کودکی، رفتن به پارک، گذراندن اوقات فراغت و بازی در منزل را نداشته باشد. گاهی همین هم بد نیست که کودک در منزل حوصله‌اش سر برود تا به دنبال کاری برای رفع این ملال و دلزدگی باشد.

مارا در اینستاگرام کلینیک یاشا دنبال کنید!!!!

دوم) هر قدر آرامش کودک بیشتر باشد. بازی‌ها سیالیت بهتری می یابد و از حالت وسواس گونه و تکراری و خشک خارج می شود. بازی های او را آنگونه که هست بپذیرید و با لحنی آرامش‌بخش تشویقش کنید. پذیرفتن به معنای موافقت تام و تمام با آن بازی ها نیست بلکه فقط استرس را از کودک دور می کند.

سوم) بازی هایی که پیشنهاد میکنید، قانون طولانی نداشته باشد و زود به سرانجام برسد. و سرانجام آن بازی از جهت حسی و فیزیولوژی برای کودک خوشایند باشد. همچنین از جهت اجتماعی و ارتباطی با لبخند و نوازش او را تشویق کنید.

چهارم)از بازی های خوب کودک که گاه و بی گاه پیش می آید. فیلم بگیرید و برای خودش پخش کنید تا خودش را در حین آن بازی ببیند.

پنجم) سعی کنید با برخی بازی ها کاوش و جستجو روحیه کنجکاوی و تحسین را در کودک فعال کنید. (مثلا اگر عاشق موبایل شما است. موبایل خود را در جلوی چشم های خودش داخل کابینت قایم کنید .او باید برود و درب کابینت را باز کنند به دنبال موبایل بگردد آن را پیدا کند).

 

ضعف در مهارتهای ارتباطی- زبانی در حین بازی های اجتماعی:

توصیف مشکل:

مشکل زیربنایی دیگر کودکان مبتلا به اتیسم در زمینه بازی، این است. که عمده بازی هایشان انفرادی است .تمایلی برای برقراری ارتباط با سایرین در خلال بازی کردن نشان نمی‌دهند. تمایلی برای سهیم کردن سایرین در اسباب بازی و موضوع بازی‌شان نشان نمی‌دهند .گاهی اگر ببینید که کودکی به سمت شان می آید تا با آنها بازی کنند حتی به او پشت کرده یا به گوشه‌ای دیگر می‌روند. تمایلی به در میان گذاشتن احساس ها و هیجان های خود با سایرین در حین بازی ندارند و تمایل خاصی به مشاهده و تعقیب بازی سایرین ندارند. در فهم و رعایت قوانین بازی های قائده مند که معمولاً در بازی‌های اجتماعی وجود دارد ضعیف هستند. در هنگام بازی با هم بازی هایشان از ارتباط های کلامی و غیرکلامی آنگونه که سایر همسالانشان از آن بهره می برند استفاده نمی کنند.

عمده فرضیه های علت شناسی در مشکلات بازی :

الف) مشکل در ادراک شنیداری

ب) مشکل در زبان دریافتی

ج) مشکل در زبان بیانی

د) اعتماد به نفس کم در اثر تجربه های ناموفق پیشین

ه) تفاوت ترجیحات حسی

و) تفاوت های انگیزشی

راهکارهای پیشنهادی برای مشکلات بازی در کودکان اتیسم :

الف) هر تمرینی که کمک کند که کودک هوشیاری شنیداری بالاتری داشته باشد، توجه و تحمل شنوایش ارتقا پیدا کند، تمیز شنیداری اش بهبود یابد و… سودمند است.

ب) اما به عنوان چند راهکار باید به این موارد اشاره کنیم. اولاً که تا جای ممکن از جملات کوتاه با سرعت بیان و کلام اغراق شده و واضح استفاده کنید. دوم اینکه تا جای امکان از به کار بردن کلمات انتزاعی و چند پهلو استعاری خودداری کنید. سوم اینکه از حالات چهره و دست برای روشن ساختن مفهوم ارتباط تان کمک بگیرید. چهارم اینکه یک جمله را بگویید و صبر کنید تا پردازش شود یک جمله را پشت سر هم تکرار نکنید. پنجم این که از کارت های مربوط به این کار در کنار کلامتان استفاده کنید.

ج) سعی کنید ارتباط با محیط ها جوری تنظیم شود که کودک مبتلا به اتیسم با کودکانی که از جهت سطح زبانی همگن تر هستند در یک گروه باشد. مثلاً ممکن است یک کودک ۴ ساله مبتلا به اتیسم،از جهت سطح زبانی و تعداد کلمه هایی که برای ارتباط بلد است. به زحمت در حد یک کودک دو ساله نرمال باشد.

 

د) گاهی این کودکان در حال هیجان و ذوق کردن بال می‌زنند .وهم بازی های شان را بغل کرد و یا فشار می‌دهند. سایر کودکان را توجیه کنید که از این رفتار آن ترسند و سوءبرداشت نکنند. به تجربه برای ما عیان شده که بازی های نشستنی و کم حرکت اختلاف ترجیح های اصلی کودکان اتیسم از کودکان نرمال را بیشتر به چشم می‌آورد .حال آنکه در بازی‌های حسی- حرکتی این اختلاف کمتر به چشم می‌آید.

بازی درمانی

اختلال حسی ـ پرسش و پاسخ- مشکلات بازی

میاستنی گراویس

پس از مطالعه درمورد مشکلات بازی در اتیسم -مشکلات حرکتی را بشناسیم!!

برای مراجعه به کاردرمانی و کسب اطلاعات روی این لینک بزنید

اختلالات صدا

 

اختلالات صدا

 

اختلالات صدا عبارت است از غیر معمول بودن یا غیر طبیعی بودن کیفیت اصواتی که موقع صحبت کردن ایجاد می شود. تمام صداها از نظر بلندی، و زیروبمی و دیگر کیفیتها در افرادی که از یک جنس، گروه فرهنگی و سن هستند بسیار متفاوت می باشد. صدا امکان دارد عادتا از نظر کیفیتی مختلباشد و باعث شود پیام برای شنونده نامفهوم گردد.

این مشکل در مقایسه با دیگر اختلالات به دلایل مختلف چندان مورد توجه قرار نگرفته است. چگونگی قضاوت در مورد صدای عادی در مواقع مختلف مثل سمینار، بازی فوتبال، صحبت معمولی و مکان های مختلف جغرافیایی مانند منطقه شمالی یا جنوبی و…، محیط خانواده، شخصیت و ساختمان فیزیکی مکانیزم گفتار، متفاوت است. و یکی از عوامل عدم توجه کافی متخصصان به اختلال صدا همین مساله می باشد. بیشتر متخصصان سایر مشکلات را بیش از اختلال صدا مورد نظر قرار داده اند.

 کودکانی که اختلال صدا دارند معمولا با تلفظ تو دماغی، گرفتگی صدا یا سینه، یا بازدم غیرمعمولی صحبت می کنند.

تو دماغی صحبت کردن یعنی ارتعاش صدا از راه تنفس بسیار اندک است. مانند زمانی که کودک دچار سرماخوردگی است. و صدای زیادی از بینی وی خارج می شود که باعث ایجاد یک صوت زه مانند در صحبت کردن می گردد. در افرادی که اختلالاتی مانند خشونت صدا دارند همواره یک آهنگ درشت و خشن در هنگام صحبت کردن شنیده می شود.

در کسانی که به علت کمبود تنفس دچار مشکل می شوند صداها همیشه با تن خیلی پایین و به صورت پچ پچ شنیده می شوند. به طوری که مشخص است هوای کافی از میان تارهای صوتی نمی گذرد.

دیگر اختلالات صدا شامل صحبت های بلند یا نرم یا غیر عادی بودن زیرو بم صداست مانند تک تنی گفتار.

اختلالات صدا که قبلا از آن صحبت شد اشاره به زیروبمی ، بلندی و کیفیت صدادار و فرد دارای اختلال امکان دارد در یکی از این موارد یا ترکیبی از آنها مشکل داشته باشد.

 

علل

 

یکی از علل اختلالات مربوط به زیروبمی صدا با ساختمان حنجره فرد ارتباط پیدا می کند. آهنگ صداها امکان دارد به طور غیرطبیعی بالا و پایین باشد. همچنین ممکن است زیروبمی صدا دارای شکستگی یا محدودیت ویا تک تنی باشد. بسیاری از جوان ها به خصوص پسران در سنین بلوغ شکستگی زیروبمی صدا دارند. این مساله در دوران رشد عادی است. اما اگر فراتر از این سنین دیده شود نشانه مشکلات حنجره ای می باشد.

غیرعادی بودن صدا یعنی زیر و بمی و بالا و پایین بودن تن صدا امکان دارد نتیجه یادگیری باشد. مثل زمانی که پسر نوجوانی می خواهد صدای برادر بزرگتر خود را تقلید کند. همچنین ممکن است از نا متعاددلی هرمون ها ناشی شود. اختلالات مربوط به بلندی صدا می تواند نتیجه الگوبرداری از دیگران باشد. مانند تقلید صدای ظریف یک هنرپیشه سینما.

علت دیگر یادگیری است. یعنی فرد فرد صحبت کردن با صدای بلند را یاد نگرفته و حجم صدا غیرعادی است. علاوه بر مساله یادگیری بعضی از اختلالات حجم صدا ناشی از مشکلات بیماریهای ریوی است مانند تنگی نفس.

علت بسیاری از صداهای بلند می تواند مشکلات ساختمانی مثل نقایص شنوایی و صدمات مغزی باشد. همانطور که گفته شد اختلالات صدا با مشکلات کیفی گفتار یعنی اشتباهات تولیدی مانند غیرعادی بودن تنفس از راه بینی یا تو دماغی، خشونت صدا و نفس نفس زدن ارتباط پیدا می کند.

غیر عادی بودن تنفس بینی تو دماغی یعنی صدای بیش از حد تو دماغی یا صدایی با انعکاس ناکافی.

صدای تو دماغی بیشتر به خاطر عمل مختل قسمت عقبی بینی است که باعث میشود هنگام صحبت درست بسته نشود. بسیاری از این اختلالات هم امکان دارد از طریق یادگیری به وجود آیند. صداهای پایین که مانند صدای ناشی از سرماخوردگی است می تواند نتیجه یادگیری باشد. و یا به دلیل غیرعادی بودن ساختمان فیزیکی اندامهای دخالت کننده تولید شود.

 

مداخلات درمانی

 

مداخلات درمانی صدا بستگی به علتهای آن دارد. در بعضی موارد هنگامی که بافتهای غیرعادی یا ساختمان دندانها باعث تولید صداهای غیر معمولی می شود ممکن است جراحی ضروری باشد.

در موارد دیگر درمان باید از طریق آموزش درست تولید صدا صورت گیرد. این نوع درمانها اغلب همراه با مشاوره در خصوص اثرات صدای غیرمعمولی روی دیگران و روشهای تصحیح عادات شخصی برای درست صحبت کردن است.

لکنت زبان چیست؟

اختلال صوت

متخصص گوش حلق بینی لیست (ENT) در گرگان

با ما در ارتباط باشید.

Instagram

Telegram

اختلالات صدا و صوت -صوت درمانی مداحان و معلمان و خوانندگان

طبقه بندی انواع آفازی

اختلال یادگیری

 

مقدمه

اکرم دانش آموزی است که از دوره آمادگی در شناسایی برخی از حروف که معمولا در دوره پیش دبستانی به بچه ها آموزش می دهند، مشکل داشته است. ولی این مشکل زیاد مورد توجه قرار نگرفته بود. در سال اول دبستان نمرات بسیار پایینی در درس املا و روخوانی فارسی کسب کرده بود. طبق گزارش معلم، این دانش آموز هنگام نوشتن املا متوجه بسیاری از کلمات نمی شود. مثلا برخی از حروف را جا می اندازد. ویا اغلب نقطه ها را اشتباهی می گذارد. حتی موقع خواندن از روی کتاب کلمات را درست نمی خواند و دائما مکث می کند.ابتدا مسولین مدرسه او را برای ارزیابی شنوایی و بینایی ارجاع دادند. اما بعد از ارزیابی مشخص شد که این دانش آموز مشکل بینایی و شنوایی نداشته است. بعد از اجرای تست های تشخیصی مشخص شد این دانش آموز دارای اختلال یادگیری است.

تعریف

اختلالات یادگیری یا LD زمینه گستره=ده ای دارند و اختلالات مختلفی را در خود جای می دهند. و در موارد گوناگون مثل تحصیلی، روانی، زبان و گفتار با نامها و مفاهیم مختلفی از آنها یاد شده است. به همین دلیل، تعریف مستقلی ندارد. اما تعریفی که در زمینه تحصیلی و آموزشی بر اساس قانون 142-94 تحصیل برای تمام معلولان ارائه شده است، می گوید.:

اختلال یدگیری به معنی اختلال ویژه در یک یا چند مورد از فرایندهای فهمیدن، استفاده از زبان به صورت صحبت کردن یا نوشتن است که به صورت عدم توانایی در گوش کردن، فکر کردن، صحبت کردن، خواندن، نوشتن، هجی کردن یا انجام ریاضیات، ظاهر می شود.

این واژه در مورد وضعیتهایی چون معلولیت های درکی، صدمه مغزی، عدم عملکرد صحیح مغز، دیس لکسی و آفازی هم به کار می برد. اما شامل کودکانی که دارای معلولیتهای بینایی، شنوایی، حرکتی، ذهنی و مشکلات احساسی، محیطی، فرهنگ یا آداب و رسوم و محرومیتهای اقتصادی هستند نمی شود.

ویژگی ها

گرچه اختلالات یادگیری از طرف بسیاری از متخصصان به عنوان یک معلولیت متوسط شناخته شده است. اما در دهه اخیر سعی بر آن بوده که معلولیت را بر اساس شدت اختلالات گروه بندی کنند.

از نظر هوشی:

کودکانی که اختلالات یادگیری یا رفتاری متوسط دارند هوش آنها نزدیک به نرمال یا در حد نرمال است. اما از نظر انطباق اجتماعی و ویژگی های یادگیری با دیگر همسالان تفاوت دارند.

بعضی از افرادی که دارای اختلالات رفتاری هستند، اختلالات یادگیری هم از خود نشان می دهند. و بالعکس اختلالات یادگیری، از طریق تعیین تفاوت بین سطح عملکرد و سطح هوشی، مشخص می شود.

کودکانی که اختلال یادگیری دارند، از نظر هوشی در حد نرمال و بعضی مواقع بالاتر از نرمال می باشند. ولی از نظر سطح عملکرد یا پیشرفت در درسها و مهارتهای دیگر ضعیف هستند. از نظر تحصیلی و آموزشی ممکن است در یک زمینه مثلا خواندن، نوشتن، ریاضی یا در چند زمینه اختلال وجود داشته باشد.

بیش فعالی:

یکی از ویژگی هایی که در بچه های با اختلالات رفتاری و کودکان دارای اختلالات یادگیری مشترک می باشد، بیش فعالی است. بسیاری از معلمانی که با بچه های LD کار می کنند، ابتدا پر تحرکی دانش آموز خود را شرح می دهند. البته تمام بچه های LD این ویژگی را ندارند. نکته دیگر اینکه ویژگی آنها به صورت تحرک بیش از حد یا تحرک زیاد توضیح داده شده و ممکن است حد تعیین شده متفاوت باشد. به همین دلیل مناسب تر است که فعالیت و تحرک بچه ها در یک موقعیت خاص در نظر گرفته شود و درست نیست که پرتحرکی صرفا به صورت فعالیت زیاد معنی شود.

از نظر وضعیت های مختلف یادگیری:

اختلالات یادگیری باغیر طبیعی بودن ادراکات در ارتباط است. در طول پیشرفت نظریه های گوناگونی در این باره بیان شده است. مشکلات درکی اشخاص LD فقط یک ویژگی نیست. بلکه جمعی از رفتارهای غیرنرمال را در بر می گیرد. این مشکلات بینایی ، شنوایی و سیستمهای حسی می باشد. همانطور که قبلا ذکر شد معلولیتهای بینایی و شنوایی در تعریف اختلالات یادگیری حذف شده است. یعنی کسانی که دارای این معلولیت هستند در گروه LD جای نمی گیرند.

مشکلات درک بینایی و یا درک شنوایی مرتبط با LDبه این صورت است که در درک بینایی غیرطبیعی، کودک محرک را به شکلهای بی معنی و مجزا می بیند نه به عنوان یک طرح کامل. در این مورد بچه ها نمی توانند حروف الفبا را خوب تشخیص دهند. چون آنها را به صورت خطوط نامفهوم دریافت می کنند. همچنین امکان دارد مشکل در ناتوانی جدا کردن اشیا از زمینه اطراف باشد. مانند کودکانی که نمی توانند روی یک لغت یا جمله در یک صفحه کتاب تمرکز داشته باشند. یا آنهایی که قادر نیستند فاصله حروفی مثل b,d یا v,w را از یکدیگر تمییز دهند.

در مشکلات درک شنوایی بعضی از بچه ها نمی توانند صداهای لغات، حروف، یا بعضی از اصوات محیطی را از صداهای دیگر تشخیص دهند. بچه های LD امکان دارد از نظر شنوایی مشکلاتی چون ترکیب شنوایی یعنی قادر نبودن به جمع آوری قسمتهای مختلف لغت و کامل کردن آن برای گفتن، حافظه شنوایی یعنی به خاطر نیاوردن اطلاعات گفته شده، ارتباط شنوایی یعنی عدم توانایی در ایجاد ارتباط بین اطلاعات یا نظرات گفته شده را داشته باشند.

از نظر ادراک احساسی

مشکلات ادراک احساسی ممکن است در لامسه، مکان حسی و حرکات بن تظاهر پیدا کند. مثل مواقعی که بچه با مهارتهای نوشتنی سروکار دارد. از جمله طرز مداد دست گرفتن، حرکات دست، ماهیچه های بازو، انگشتان، معمولا کودکان LD از نظر دستخط مشکلاتی چون روی خط ننوشتن و عدم تشخیص حروف دارند.

از نظر شناخت و تجزیه تحلیل اطلاعات

تجزیه و تحلیل اطلاعات مربوط به روشی است که شخص اطلاعات را کسب، در ذهن نگاه داشته و آنها را تجزیه و تحلیل می کند. هرکدام از این بخش ها امکان دارد برای شخص  مشکل آفرین باشد. بسیاری از مواقع کودک مطلب را یاد می گیرد. ولی روز بعد نمی تواند آنها را به خاطر بیاورد. در تحقیقات بسیاری نشان داده که مهارتهای حافظه ای در بچه های LD به خوبی کودکان عادی نیست. همچنین قدرت شناخت و درک این بچه ها با توانایی های ادراکی همسالان تفاوت دارد. این مسئله باعث نیاز به یک سری آموزشهای ویژه و سطح بالا برای این گونه کودکان می شود.

از نظر تمرکز

یکی دیگر از مشکلات این کودکان عدم تمرکز است که به عنوان توجه کوتاه مدت هم شناخته شده است. معمولا والدین و معلمان می بینند که بچه فقط مدت خیلی کوتاهی می تواند تمرکز داشته باشد. بعضی تحقیقات نشان داده اند که بچه های LD در بعضی از بخشهای توجه مانند تمرکز انتخابی  مشکل دارند. به این معنی که فرد به جای توجه به نکات و مطالب اصلی، به تمام محرک هایی که با موضوع در رابطه نیستند یا رابطه کمی با آن دارند نیز واکنش نشان می دهد. مثلا وقتی که از کودک خواسته می شود که مساله ریاضی را مطابق نوشته روی تخته بنویسد و حل کند. به جای توجه به حل مساله از مطالب روی تخته کپی بر می دارد. البته این نوع مشکلات را می توان با استفاده از روشها و ابزار خاص مانند تمرین دادن روی کاغذ از بین برد.

درک گفتار در تربیت شنوایی

اختلال رفتاری

اختلال یکپارچگی حسی

با ما در ارتباط باشید.

Instagram

Telegram

اختلالات یادگیری

ویژگی های شناختی اتیسم

اختلال خواندن