برداشتن حنجره ( لارنجکتومی )
یکی از نخستین عمل کردهای حنجره ی انسان ، جلوگیری از ورود مواد خارجی به داخل مجرای تنفسی است . حنجره دارای سه دریچه است : تارهای صوتی واقعی ، تارهای صوتی کاذب ، و چین های آری اپیگلوت . عملکرد هر یک از این دریچه ها این است. که با بستن مجرای تنفسی از ورود مایعات ، مواد غذایی ، بزاق ، مخاط ، و هر نوع اجسام خارجی که ممکن است. از طریق حنجره به داخل مجرای تنفسی رانده شوند ، جلوگیری کند .
هرگاه حنجره بر اثر بیماری ( مثل سرطان پیشرفته ) یا ضربه به خطر بیفتد .و نتواند نقش دریچه ای خود را به نحو صحیح ایفا کند . بیمار باید برای برداشتن کامل حنجره ( لارنجکتومی ) اقدام کند . با برداشتن کامل حنجره ، تنفس ، بلع ، و گفتار تغییر می کنند . برای تداوم عملکرد دستگاه تنفس ، سوراخی در نای ایجاد می کنند ( تراکئوستومی ) .تا بیماری که حنجره اش برداشته شده بتواند دم و بازدم را به طور کامل انجام دهد .
به لحاظ تاریخی ، گفتار با مری ( صداسازی با مری برای صحبت کردن ). یکی از روشهای برقراری ارتباط در افراد بدون حنجره بوده است . در این روش ، هوا را به داخل دهان می کشند .و سپس به بخش بالایی مری می فرستند .و پس از به ارتعاش درآوردن بخش بالایی مری ، بلافاصله به بیرون می رانند . برخی از افرادی که حنجره ی آنها برداشته شده است .حنجره ی مصنوعی را به صحبت کردن با مری ترجیح میدهند . حنجره ی مصنوعی الکترولارنکس نیز معروف است . با گذاشتن این دستگاه روی بخش خارجی حلق یا اندامهای گویایی ، یا با قرار دادن یک لوله یا گذاشتن پروتز الکترولارنکس در داخل دهان ، در موقع صحبت کردن ، صدای لازم برای صحبت کردن فراهم می شود . روش جدید ایجاد سوراخ در نای و مری ، و استفاده از دریچه ی موسوم پروتز صداساز را بلوم و سینگر در سال ۱۹۷۹ ارائه کردند . این پروتز امکان می دهد ، بدون هرگونه آموزش ویژه ای . هوای شش ها از نای به داخل مری انتقال پیدا کند .و تولید « صدا » از مری تسهیل شود .
به استثنای بیماران دچار آسیب شدید حنجره ، که برای زنده ماندن آنها باید حنجره شان را برداشت .در بیشتر موارد ، فقط پس از مشاوره با جراح ، آسیب شناس گفتار و زبان ، و گاهی اوقات با خود بیمار ، حنجره ی آنان را برمی دارند .
نکته ای که در اینجا به طور مختصر به آن اشاره می کنیم . نخستین عمل پیوند موفقیت آمیز حنجره ، نای ، حلق ، و غدهی تیروئید و پاراتیروئید است .که در سال ۱۹۹۸ در درمانگاه کلولند انجام گرفته است . بیست سال پیش ، حنجرهی بیماری بر اثر تصادف با یک موتور سیکلت به شدت آسیب دید .. او ، پیش از عمل پیوند ، دستگاهی را روی بخش خارجی حلق خـود قـرار می داد .تا بتواند صحبت کند ( الکترولارنکس کوپرراند ) . دکتر داگلاس هیکس که آسیب شناس گفتار و زبان است ، این بیمار را از موقع عمل جراحی ، در سال ۱۹۹۸ ، تحت نظر گرفت . و ۴۰ ماه او را پیگیری کرد ، پس از این مدت گزارش داد . این بیمار صدایی دارد که از نظر آهنگ و دامنه ی زیر و بمی ، به صدای انسان شباهت دارد .و کیفیت صدای او برای شنونده استثنایی است .و بلع او نیز طبیعی است .
دریافتیم که وقتی عمل پیوند از نوع ترمیمی باشد .بدون آسیب رساندن به بلع ، می توان حلق فشرده را گشاد و حس را دوباره بازسازی کرد . این نتایج امیدوارکننده اند ، و از امکان پذیر بودن عمل پیوند حنجره حکایت می کنند . به نظر ما ، کاندیداهای بالقوه برای عمل پیوند عبارت اند از : بیماران مبتلا به آسیب دیدگی حنجره ، بیماران مبتلا به کوندرومای خوش خیم ، که به برداشتن حنجره نیاز دارند .و بیمارانی که پنج سال پس از برداشتن حنجره ، به علت سرطان ، بیمار نشده باشند.
لینک های مرتبط با ” عمل برداشتن حنجره ”
لیسپ Lisp چیست؟ و انواع آن کدام است؟
با ما همراه باشید در :